Vəkalətnamə (ər. vəkalət + fars. namə): "Vəkalət" sözü ərəb mənşəli olub "vəkil etmək", "səlahiyyət vermək" mənalarını verir. "Namə" isə farsca kökləri olan bir söz olub, "məktub", "sənəd", "yazı" mənalarını ifadə edir. Beləliklə, vəkalətnamə sözünün tam mənası "səlahiyyət vermək haqqında sənəd" kimi tərcümə oluna bilər. Bu sənəd vasitəsilə bir şəxs (vəkalət verən) digər bir şəxsə (vəkilə) öz adından müəyyən əməliyyatlar aparmaq, hüquqlarını həyata keçirmək və ya öhdəliklərini yerinə yetirmək üçün hüquqi səlahiyyət verir.
Vəkalətnamənin məzmunu və hüquqi qüvvəsi verilən səlahiyyətin xarakterindən, əhatə dairəsindən və sənəddə göstərilən digər detallardan asılıdır. Məsələn, bir vəkalətnamə yalnız spesifik bir əməliyyat üçün verilə bilər (məsələn, daşınmaz əmlakın satışı üçün), digəri isə daha geniş səlahiyyətlər verə bilər (məsələn, bütün maliyyə əməliyyatlarını həyata keçirmək üçün). Vəkalətnamədə vəkilin səlahiyyətləri aydın və dəqiq şəkildə ifadə olunmalıdır. Əks halda, qeyri-müəyyənliklər mübahisələrə səbəb ola bilər.
Vəkalətnamələr müxtəlif sahələrdə istifadə olunur: hüquqi əməliyyatlar, maliyyə əməliyyatları, ticarət, səhiyyə və s. Məsələn, bir şəxs xəstəxanaya yerləşdirildikdə, öz adından qərarlar qəbul etmək üçün vəkalətnamə verə bilər. Və ya iş adamı uzun müddət səyahətə çıxarkən, öz şirkətini idarə etmək üçün vəkil təyin edə və ona müvafiq vəkalətnamə verə bilər. Vəkalətnamənin düzgün tərtib olunması və bütün zəruri məlumatları ehtiva etməsi hüquqi mübahisələrin qarşısını almaq üçün çox əhəmiyyətlidir.
Qeyd etmək lazımdır ki, vəkalətnamənin forması və tələbləri ölkənin qanunvericiliyinə uyğun olaraq müəyyən edilir. Ona görə də, vəkalətnamə tərtib edərkən, hüquqi məsləhət almaq tövsiyə olunur.