Vəkil sözü ərəb mənşəlidir (وکیل - wakīl) və əsas mənası "vəkalət edən", "vəkalət alan", "nümayəndə" deməkdir. Azərbaycan dilinə ərəb dilindən keçmişdir. Lüğətlərdəki "vəkalətə əsasən iş görən şəxs" tərifi sözün əsas mənasını əks etdirir, lakin daha geniş və dəqiq izah üçün aşağıdakıları əlavə etmək lazımdır.
Vəkil termini müxtəlif kontekstlərdə bir neçə mənada işlənə bilər:
1. Hüquqi Vəkil: Bu, sözün ən geniş yayılmış və tanınmış mənasıdır. Hüquqi vəkil, hüquq sahəsində ixtisaslaşmış, müəyyən bir qanunvericiliyə əsasən, müştərilərinin hüquqi məsələlərini həll etmək üçün səlahiyyətli şəxsdir. O, müştərisinin maraqlarını məhkəmədə və ya digər hüquqi instansiyalarda təmsil edir, onun adından müraciət edir, müqavilələr bağlayır və s. Bu kontekstdə vəkil peşəkarlıq, etimad və məxfilik prinsiplərinə əməl etməlidir.
2. Nümayəndə, Səlahiyyətli Şəxs: Vəkil, həmçinin, başqa bir şəxsin adından hər hansı bir iş görən, onun səlahiyyətinə malik olan hər kəs üçün işlənə bilər. Məsələn, "Məni yığıncağa vəkil göndərin" cümləsində "vəkil" sözü səlahiyyətli nümayəndə mənasında işlənir. Bu mənada, vəkilin hüquqi biliyə sahib olması vacib deyil.
3. Məcazi Mənada: Bəzi hallarda, "vəkil" sözü məcazi mənada, özünə güvənən, öz işini özü görən şəxs mənasında işlənir. Səkinə xanımın dediyi "özüm öz vəkiliməm" ifadəsi bu mənaya misaldır. Bu kontekstdə, şəxs heç kimin köməyinə ehtiyac duymadan öz problemlərini həll edir.
Yekun olaraq, "vəkil" sözü çoxmənalıdır və kontekstdən asılı olaraq fərqli mənalar kəsb edə bilər. Lakin əsasında hər zaman bir şəxsin başqasının adından hərəkət etməsi və ya öz işinin öhdəsindən özü gəlməsi fikri durur.