Vücud (ərəbcədən) - İzahlı lüğətlərdə sadəcə "olma, varlıq, mövcud olma, var olma" kimi təqdim olunsa da, bu izah sözün zəngin məna çalarlarını tam əks etdirmir. Vücud, daha çox fiziki varlıq, cismaniyyət, bədən mənasında işlənir. Lakin, metaforik mənada da istifadə oluna bilər; bu halda mövcudluq, varlıq, həyatın özünün simvolu kimi başa düşülür. Ərəb dilindəki kökü "vəcədə" (وجَدَ) feilindən törəyərək "tapmaq, aşkarlamaq, əldə etmək" mənalarını da özündə ehtiva edir. Bu səbəbdən, vücud, sadəcə "varlıq" deyil, əldə edilmiş, aşkarlanmış varlıq, həyatın özünü təcəssüm etdirən bir varlıq kimi də dərk edilə bilər.
Misal üçün, "bədəni zəifləmişdi" cümləsində "vücud" sözü fiziki bədəni bildirir. Ancaq "şəhərin vücudu sürətlə dəyişir" cümləsində "vücud", şəhərin fiziki quruluşundan, memarlığından, həyat tərzinin və sosial quruluşunun ümumi görünüşündən bəhs edir; yəni metaforik mənada işlənir. "Onun əsərlərində ədəbiyyatın vücudu hiss olunur" cümləsində isə vücud, əsərlərdəki ədəbiyyatın mövcudluğunun, aydın görünməsinin ifadəsidir. M.F.Axundzadənin "Bəs bunların vücudu nəyə lazımdır!" cümləsində isə "vücud" daha çox mövcudluq, varlıq, mənasında istifadə olunur. Beləliklə, vücud sözü kontekstdən asılı olaraq fərqli məna çalarları daşıya bilir.
Qeyd etmək lazımdır ki, "vücud" sözü "cəsəd" sözü ilə sinonim deyil. "Cəsəd" daha çox cansız, ölmüş bədəni ifadə edir. "Vücud" isə həm diri, həm də metaforik mənada istifadə oluna bilər.
Yekun olaraq, "vücud" sözünün izahı, sadəcə "varlıq" və ya "mövcud olma" ilə məhdudlaşdırılmamalıdır. Ərəb dilindən götürülmüş bu sözün zəngin leksik mənası, kontekstə uyğun olaraq, fiziki varlıqdan tutmuş, metaforik mənada mövcudluq, varlıq, təcəssüm kimi müxtəlif mənalar daşıya bilir.