Vücudlu sifəti "bədənli", "gövdəli", "cüssəli", "əndamlı" mənalarını ifadə edir. Lüğətlərdə verilən bu təriflər sözün əsas mənasını əks etdirir, lakin onun kontekstə bağlı olaraq daha incə nüansları da ola bilər. "Vücudlu" sözü, sadəcə olaraq bədənin mövcudluğunu deyil, həm də bədənin ölçüləri, quruluşu və ümumi fiziki vəziyyəti haqqında məlumat verir. Bu baxımdan "böyük vücudlu", "kiçik vücudlu", "qamətli vücudlu", "möhkəm vücudlu", "zərif vücudlu" kimi ifadələr sözün məna çalarlarını daha da dəqiqləşdirir.
Etimoloji baxımdan "vücud" sözü ərəb mənşəlidir və "varlıq", "mövcudluq", "cisim" mənalarını ifadə edir. "Vücudlu" isə bu əsas mənanın sifət şəklinə çevrilmiş formasıdır. Beləliklə, "vücudlu" sözü bir şeyin fiziki olaraq varlığını və ya fiziki quruluşunun inkişaf etmişliyini ifadə edir.
Misal olaraq verilən "Qız ucaboylu, sağlam vücudlu, sarısaçlı bir rus qızı idi" cümləsində "vücudlu" sözü qızın sağlam və yaxşı quruluşa malik olduğunu göstərir. Bu, sadəcə olaraq bədəninin mövcudluğunu deyil, həm də onun fiziki vəziyyətinin əla olduğunu vurğulayır. Başqa bir nümunə olaraq, "At güclü və möhkəm vücudlu idi" cümləsində isə atın fiziki qüvvət və möhkəmliyi vurğulanır.
Qısacası, "vücudlu" sözü bədənin mövcudluğunu, ölçüsünü, quruluşunu, sağlamlığını və fiziki vəziyyətini əhatə edən geniş mənalı bir sifətdir və onun mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Sözün düzgün anlaşılması üçün cümlədəki digər sözlərlə və ümumi kontekstlə əlaqələndirilməsi vacibdir.