Məğlub sifəti ərəb mənşəli olub, müharibə, yarış, müsabiqə, mübahisə və ya digər rəqabətli vəziyyətlərdə qalib gəlməyən, üstün gəlməyən, geri qalan, başqasına uduzan tərəfi bildirir. Sadəcə "uduzmaq"dan daha geniş məna daşıyaraq, mübarizənin nəticəsinin bir tərəfin tam üstünlüyünü, digər tərəfin isə tam məğlubiyyətini ifadə edir. Bu məğlubiyyət qısa və ya uzun müddətli, ciddi və ya cüzi ola bilər, lakin əsas odur ki, rəqibin üstünlüyü qəti olaraq təsdiq olunur.
Məğlubiyyət müxtəlif sahələrdə baş verə bilər: idman yarışlarında, siyasi mübarizədə, hətta gündəlik həyatın kiçik münaqişələrində belə. Məsələn, şahmat oyununda məğlub olan oyunçu, debatda məğlub olan tərəf, və ya bir mübahisədə haqsız çıxan şəxs "məğlub" sayılır. "Məğlub" sözü qalib gəlməməyin obyektiv nəticəsini ifadə edir və subyektiv duyğuları (məsələn, məyusluğu) əks etdirmir.
"Məğlub etmək" feli isə məğlubiyyətə səbəb olan hərəkəti, qalib gəlmə prosesini bildirir. Bu, fiziki güc, bacarıq, hiyləgərlik və ya strategiya vasitəsilə baş verə bilər. Rəqibi "məğlub etmək" həm də əqli və ya mənəvi üstünlük əldə etmək mənasını da daşıya bilər. Məsələn, fikri ilə əks tərəfi inandıran, qarşı tərəfin arqumentlərini yersiz göstərən bir şəxs mübahisədə rəqibini "məğlub edir". Beləliklə, "məğlub" və "məğlub etmək" sözləri müxtəlif kontekstlərdə rəqabətin nəticəsini və prosesini aydın şəkildə təsvir edir.