Məğlubiyyət (ərəbcə məğlub olmaqdan) sözü, qarşı tərəfin üstün gəlməsi, uğursuzluq, məğlub olma, basılma və ya geri çəkilmə kimi halları ifadə edir. Qalibiyyətin tam əksidir və həm fərdi, həm də kollektiv səviyyədə yaşana bilər. Bir döyüşdə, bir yarışmada, bir mübarizədə və ya hətta kiçik bir münaqişədə yaşanan uğursuzluq məğlubiyyət hesab oluna bilər.
Məğlubiyyət sadəcə bir hadisə deyil, eyni zamanda mürəkkəb emosiyalar və təsirlərlə müşayiət olunan bir təcrübədir. Bu təcrübə kədər, məyusluq, utanc, qəzəb və ya hətta təslim olma hisslərini özündə birləşdirə bilər. Ancaq məğlubiyyət həm də dərs çıxarmaq, özünü təhlil etmək və gələcək uğurlar üçün yeni strategiya qurmaq üçün bir fürsətdir. Əslində, tarix göstərir ki, ən böyük nailiyyətlər çox vaxt əvvəlki məğlubiyyətlərdən alınan dərslər sayəsində əldə edilib.
Misal olaraq verilən “Çarizm və qara irtica meydan sulasa da, müvəqqəti məğlubiyyət inqilabçıları ruhdan salmadı” cümləsində məğlubiyyət müvəqqəti bir vəziyyət kimi təsvir olunur. Bu, məğlubiyyətin mütləq və qəti bir son deyil, əksinə, mübarizənin davam etməsi üçün bir maneə olduğunu göstərir. İnqilabçıların ruhdan düşməməsi, məğlubiyyətin psixo-emosional təsirini aradan qaldırmaq və yenidən mübarizəyə hazır olmağı vurğulayır.
Beləliklə, məğlubiyyət, sadəcə olaraq bir nəticə deyil, həm də bir proses, bir təcrübə, bir dərs və hətta yeni bir başlanğıc üçün bir fürsətdir. Onun mənası kontekstdən, hadisənin miqyasından və ondan nəticə çıxarma qabiliyyətindən asılı olaraq dəyişə bilər.