Məğrur sifəti ərəb mənşəli olub, özünü əhəmiyyətli, üstün və ləyaqətli hiss edən şəxsi xarakterizə edir. Bu hissiyyat sadəcə özünə inamdan daha dərin və çox zaman özünü başqalarından üstün tutma meylinə əsaslanır. Məğrur insan öz qabiliyyətlərinə, nailiyyətlərinə və ya mənşəyinə görə özünü başqalarından fərqləndirir və bu üstünlüyü açıq şəkildə və ya gizli şəkildə nümayiş etdirir.
Məğrurluq həm müsbət, həm də mənfi cəhətlərə malik ola bilər. Müsbət mənada məğrurluq özünə inamı, hədəflərə doğru irəliləməyi, əzmkarlığı və müstəqilliyi ifadə edə bilər. Belə məğrurluq insanı uğurlara aparan güclü bir amildir. Alp Arslan kimi tarixi şəxsiyyətlər məğrurluqlarının dövlətini qurmaq və qorumaq kimi böyük nailiyyətlərinə töhfə verdiyini göstərir.
Lakin mənfi məğrurluq təkəbbür, özünüdəyərləndirmənin şişirdilməsi, başqalarına hörmətsizlik, təcavüzkarlıq və hətta ətrafdakıların hisslərinə biganəlik kimi xoşagəlməz xüsusiyyətlərlə müşayiət oluna bilər. Bu növ məğrurluq insanı təcrid edir, ətrafındakıları uzaqlaşdırır və həyatında mənfi nəticələrə səbəb olur. Bu səbəbdən də məğrurluğun mülayim, balanslı və sağlam olması önəmlidir. Özünə inamla təkəbbürü ayırd etmək hər bir insan üçün vacibdir.
Ümumiyyətlə, "məğrur" sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilir. Bəzi hallarda qürur və ləyaqət mənasında, bəzi hallarda isə təkəbbür və özünübəyənmə mənasında işlədilə bilər. Ona görə də, bu sözü işlədərkən diqqətli olmaq və kontekstin düzgün anlaşılması vacibdir.