Məhdudiyyət (ər.) – Mövzu, obyekt, hadisənin, prosesin və ya fəaliyyətin hər hansı bir səbəbdən tam və sərbəst inkişaf etməsinə, həyata keçməsinə, tətbiq olunmasına mane olan, onu müəyyən çərçivələrə salan şərt və ya amil. Bu məhdudiyyətlər fiziki, iqtisadi, sosial, hüquqi, texnoloji və ya digər səbəblərlə əlaqədar ola bilər. Məhdudiyyət həm də müəyyən bir hədd, limit, sərhəd mənasında işlənə bilər.
Məsələn, bir avtomobilin sürətinə dair məhdudiyyət (sürət həddi), bir ölkədəki əcnəbilər üçün iş icazəsi almaqda olan məhdudiyyətlər, bir layihənin büdcə məhdudiyyəti və ya insan bədəninin fiziki imkanları ilə bağlı olan məhdudiyyətlər bu anlayışın müxtəlif tətbiqlərinə nümunədir. Bu məhdudiyyətlər həm mənfi, həm də müsbət nəticələrə səbəb ola bilər. Mənfi halda inkişafı əngəlləyir, müsbət halda isə nizam-intizamı, təhlükəsizliyi, ədaləti təmin edir və ya ehtiyatlı davranışı təşviq edir.
Maraqlı bir tərəfi də odur ki, bəzən məhdudiyyətlər yaradıcılığı artırır. Məhdud resurslarla işləyən rəssam, yazıçı və ya mühəndis daha ixtiraçı və yenilikçi həllər axtarmağa məcbur olur. Beləliklə, məhdudiyyətlər həm əngəl, həm də stimul ola bilər, onların təsiri konkret kontekstdən asılıdır.
Qısacası, "məhdudiyyət" sözü hər hansı bir sahədə mövcud olan və proseslərin sərbəst inkişafını məhdudlaşdıran amilləri ifadə edir. Bu amillər müxtəlif xarakter daşıya bilər və həm mənfi, həm də müsbət nəticələr doğura bilər. Məhdudiyyətlər anlayışı həm gündəlik həyatda, həm də elmi və fəlsəfi mülahizələrdə geniş tətbiq olunur.