Mənafe (ər. “mənfəət” sözünün cəmi) is. Ərəb mənşəli olan "mənfəət" sözünün cəm halı olaraq, bir neçə fərqli kontekstdə işlənən bir termindir. Əsas mənası "mənfəət", "fayda", "xeyir" və ya "nəf" olmaqla yanaşı, konkret istifadəsindən asılı olaraq bir qədər geniş və mürəkkəb mənalar da kəsb edə bilir.
Sadəcə "mənfəət" və ya "fayda" mənasında istifadə edildiyi zaman, "mənafe" sözü bir neçə şəxsin və ya qrupun əldə etdiyi qazanc, nəticə və ya xeyir kimi başa düşülə bilər. Məsələn, "Şirkətin mənafeyi artmaqdadır" cümləsində "mənafe" sözü şirkətin əldə etdiyi ümumi qazancı ifadə edir.
Lakin, "mənafe" sözü daha çox, bir-birinə zidd ola biləcək müxtəlif tərəflərin maraqlarını ifadə etmək üçün də işlədilir. Bu zaman, hər bir tərəfin özünəməxsus mənfəəti və ya xeyri nəzərdə tutulur. "Onların mənafeləri bir-birinə ziddir" cümləsində olduğu kimi, hər bir tərəfin ayrı-ayrı maraqlarının toplusunu, bəzən də bu maraqların qarşıdurmasını ifadə edir. Bu mənada, "mənafe" sözü "maraqlar", "məqsədlər" və ya "hədəflər" kimi sözlərlə sinonim kimi işlədilə bilər.
Verilən nümunə cümləsində ("Mənim dediyim budur ki, pul qazanmaqda sairlərinin mənafeyinə əl uzatmayasan") "mənafe" sözü digər insanların maraqlarına, xüsusilə də maddi mənfəətlərinə toxunmamaq mənasını verir. Burada, digər insanların mənfəətlərinə hörmətlə yanaşmaq və onlara zərər verməmək əsas məqamdır.
Qısacası, "mənafe" sözü kontekstdən asılı olaraq "mənfəət", "fayda", "xeyir", "maraq", "məqsəd" və ya "hədəf" kimi müxtəlif mənalarda işlənə bilər. Əsasən bir neçə tərəfin mənfəətlərini və ya maraqlarını ifadə edir və bu maraqların bir-birinə uyğun gəlmədiyi və ya qarşıdurma yarada biləcəyi hallarda xüsusilə əhəmiyyət kəsb edir.