Mənalandırma, bir hadisənin, mətnin, rəmzin, davranışın və ya hər hansı bir informasiya vahidinin mənasını anlamaq, başa düşmək və ya özünə görə məna yaratmaq prosesidir. Bu proses, mürəkkəb bir bilişsel fəaliyyət olub, kontekstdən, öncəki təcrübələrdən, biliklərdən və inanclarımızdan çox asılıdır. Mənalandırma yalnız passiv bir qəbul deyil, aktiv bir iştirakı tələb edir; məlumatı təhlil etmək, əlaqələndirmək və şəxsi təcrübə ilə inteqrasiya etməyi əhatə edir.
Mənalandırma prosesi müxtəlif səviyyələrdə baş verə bilər. Məsələn, bir hekayəni oxuyarkən, ayrı-ayrı sözlərin mənasını başa düşməkdən tutmuş, hekayənin ümumi mənasını, müəllifin niyyətini və məqsədini anlamağa qədər geniş bir spektr əhatə edir. Eyni zamanda, həyatımızda baş verən hadisələri, başqalarının davranışlarını və öz duyğularımızı da mənalandırırıq. Bu mənalandırma, həm rasional, həm də emosional prosesləri əhatə edə bilər.
Linqvistikada, mənalandırma sözlərin, cümlələrin və mətnlərin mənasını müəyyənləşdirməklə bağlıdır. Semantik tədqiqatlar mənaların necə yarandığını, necə təmsil olunduğunu və necə dəyişdiyini araşdırır. Kontekstin mənalandırmada çox vacib rolu var. Eyni söz və ya cümlə müxtəlif kontekstlərə görə tamamilə fərqli mənalar kəsb edə bilər.
Psixologiyada isə mənalandırma şəxsiyyətin inkişafı, duyğu tənzimləməsi, travma ilə mübarizə və şəxsi həyatın məqsədli şəkildə qurulması ilə bağlıdır. Həyat hadisələrinin mənalandırılması insanın özünü tanıması və ruhi sağlamlığı üçün vacibdir.
Mənalandırma sözü cümlələrdə müxtəlif kontekstlərdə istifadə edilə bilər: