Mənhus (ər. منْحُوس - manḥūs) sifəti əsasən "uğursuz", "bədbəxt", "nəhs" mənalarını ifadə edir. Lüğətlərdəki qısa izah, sözün zəngin semantik potensialını tam əks etdirmir. Əslində, "mənhus" sadəcə olaraq "pis əlamətli", "şərə qarışmış" demək deyil, hadisənin, anın və ya şəxsin özündə bədbəxtlik, uğursuzluq, fəlakət gətirəcək bir əlamət, qara nişanə daşıdığını bildirir. Bu, sadəcə olaraq təsadüfi bir uğursuzluqdan daha çox, əvvəlcədən müəyyən edilmiş, qaçılmaz bir bədbəxtliyi ifadə edir.
Sözün mənşəyinə nəzər salsaq, ərəb dilindəki kökünün "mənhūs" olduğunu görürük. Bu kök, "uğursuz olmaq", "bədbəxtliyə məruz qalmaq" mənalarını verir. Beləliklə, "mənhus" sözü, yalnız bir hadisənin pis nəticəyə gətirib çıxardığını deyil, həm də bu hadisənin arxasında gizlənən, əvvəlcədən təyin olunmuş bir uğursuzluq elementini ifadə edir. Bu baxımdan, "uğursuz" və "bədbəxt" sözlərindən daha güclü, daha qaranlıq bir konnotasiya daşıyır.
Misal olaraq, verilən cümlədə ("[Mahmud] bir də əllərini qovzadı, istədi keçmişki həyatından o mənhus dəqiqələri qoparıb atsın") "mənhus dəqiqələr" ifadəsi sadəcə olaraq Mahmud üçün pis keçən anları deyil, həyatının gedişatını mənfi təsir edən, onu dərin əzablara salan, əslində onun taleyini formalaşdıran bədbəxt anları bildirir. Bu dəqiqələr yalnız Mahmud üçün deyil, ətrafındakılar üçün də mənfi nəticələrə gətirib çıxara bilərdi.
Digər nümunələr: "Mənhus bir qəza baş verdi.", "Mənhus taleyə məhkum olmuşdu.", "O mənhus günü heç vaxt unutmayacaqdı." Bu cümlələrdə "mənhus" sözü, hadisənin təkcə pis olduğunu deyil, həm də onun daha böyük, qaçılmaz bir bədbəxtliyin əlaməti olduğunu vurğulayır.