Mənsəb (ər. منصب - manṣib) sözü yüksək vəzifə, böyük məqam mənalarını ifadə edir. Lüğətlərdə sadəcə "yüksək vəzifə" kimi təqdim edilməsinə baxmayaraq, mənası daha genişdir və müxtəlif kontekstlərdə müxtəlif nüanslar əldə edir. Əsasən, ictimai həyatda tutulan, müəyyən səlahiyyətlərə, gücə və ya nüfuz səviyyəsinə malik olan bir vəzifə və ya mövqeyi bildirir.
Sözün "yüksək" və "böyük" kimi sifətlərlə əlaqələndirilməsi, onun adi vəzifələrdən fərqləndiyini, daha çox nüfuz və əhəmiyyətə malik olduğunu göstərir. Lakin, "mənsəb" yalnız yüksək səviyyəli vəzifələr üçün deyil, ümumi mənada da hər hansı bir vəzifəni ifadə edə bilər. Məsələn, "O, fabrikdə mənsəb tutmuşdu" cümləsində "mənsəb" sözü müəyyən bir vəzifəni, hətta adi bir iş yerini bildirir.
Misal olaraq verilən "Kasıbın toyuna seçilmiş, imtiyazlı, mənsəb, sərvət sahibləri çağırılmazdı" cümləsində "mənsəb" sözü yüksək vəzifəli və nüfuzlu şəxsləri ifadə edir. Burada "sərvət" ilə yanaşı istifadəsi, sosial status və imtiyazlı mövqeyi vurğulayır. Yəni, bu kontekstdə "mənsəb" sadəcə vəzifədən daha geniş bir məna daşıyır; sosial statusu, imtiyazları və nüfuzunu əhatə edir.
Qeyd etmək lazımdır ki, "mənsəb" sözünün istifadəsi müasir Azərbaycan dilində köhnəlməyə doğru olsa da, ədəbi dildə və tarixi kontekstlərdə geniş istifadə olunur. Onun sinonimləri arasında "vəzifə", "məqam", "çin", "rütbə" kimi sözlər yer alır, lakin hər bir sinonimin özünəməxsus nüansları var və "mənsəb"in ifadə etdiyi bütün mənaları tam olaraq əks etdirmir.