Mərhəmətlilik (ər. رَحْمَة - rəhmə – rəhm, mərhəmət, şəfqət; -lilik – isim törədici şəkilçi) – isim. Birinin kədərlərinə, əziyyətlərinə qarşı duyulan dərin həssaslıq, şəfqət, rəhmət hissi; ehtiyacı olanlara qarşı kömək etmək istəyi və bu istəyin həyata keçirilməsi; şəfqətkarlıq, rəhmkarlıq, xeyirxahlıq.
Mərhəmətlilik, sadəcə olaraq "mərhəmətli olma" deyil, bu hissin daha da genişləndirilmiş, fəal və hərəkətə yönəlmiş ifadəsidir. Sadəcə rəhmət duymaq deyil, həm də bu rəhməti əməli hərəkətlərlə təsdiq etmək, ehtiyacı olana kömək etmək, onun ağrısını bölüşmək və yanında olmaq deməkdir. Mənəvi bir keyfiyyət olaraq, mərhəmətlilik insanın daxili aləminin zənginliyini və humanist mövqeyini əks etdirir.
Mərhəmətlilik müxtəlif kontekstlərdə fərqli mənalar daşıya bilər:
- Şəxsi münasibətlərdə: "Ana övladına qarşı sonsuz mərhəmətlilik göstərirdi." bu cümlədə mərhəmətlilik ana hissinin gücü, qayğısı və şəfqəti bildirir.
- İctimai həyatda: "Onun mərhəmətliliyini bütün kənd əhalisi bilirdi" - burada mərhəmətlilik insanın cəmiyyətə faydalı olması, ehtiyacı olanlara kömək etməsi mənasında işlənir.
- Dini kontekstdə: "Allahın mərhəmətliliyini qəbul edərək tövbə etdi" - burada mərhəmətlilik Allahın bağışlayıcı və şəfqətli təbiətini ifadə edir.
Beləliklə, mərhəmətlilik sadəcə bir hissi deyil, həm də həmin hissin həyata keçirilməsini, əməli tətbiqini əhatə edən mürəkkəb bir anlayışdır. O, insanın mənəvi kamilliyinə dəlalət edən əsas xüsusiyyətlərdən biridir.