Məsləksizlik (is. ): Mənəvi, ideoloji və ya siyasi bir prinsipin, əqidənin, məqsədin və ya hədəfin olmaması vəziyyəti. Bu, sadəcə "etiqadsızlıq" və ya "əqidəsizlik"dən daha geniş bir məfhumdur, çünki həm inancların, həm də bunlara uyğun hərəkət istiqamətinin olmamasını əhatə edir. Məsləksizlik, fərdin həyatında bir istiqamət, məqsəd və ya əsas dəyərlərin olmaması deməkdir. Bu vəziyyət, hərəkətlərinin əsasını təşkil edən heç bir güclü inanc sisteminin olmaması, dəyərlərə əsaslanmayan seçimlər etməsi və həyata qarşı apatiya və laqeydlik ilə xarakterizə oluna bilər.
Məsləksizlik, prinsipsizlik və amalsızlıqla əlaqədardır, lakin bunlardan fərqlənir. Prinsipsizlik, əxlaqi və ya etik prinsiplərin olmaması və ya onları rədd etmək deməkdir. Amalsızlıq isə həyatda konkret bir hədəf və ya arzunun olmaması deməkdir. Məsləksizlik isə daha geniş bir konsepsiyadır və bu üç anlayışı özündə birləşdirə bilər, ancaq eyni zamanda daha geniş bir məna kəsb edərək, həyatın bütün sahələrini əhatə edə bilər.
Misal olaraq, "O özünü məsləksizliyi üstündə qınamırdı, bacarıqsız olduğu üçün qınayırdı" cümləsində şəxs özünün əqidə, prinsiplər və ya həyat məqsədi olmamasını deyil, konkret bir işdəki bacarıqsızlığını qınayır. Bu, məsləksizliyin mənfi bir hal olmasına baxmayaraq, hər zaman qınaq obyekti olmasını bildirmir. Şəxs öz məsləksizliyini qəbul edərək, fərqli səbəblərdən özünü qınaya bilər.
Məsləksizlik anlayışı, fəlsəfə, sosiologiya və psixologiya kimi müxtəlif sahələrdə müzakirə olunur və müxtəlif kontekstlərdə fərqli mənalar kəsb edə bilər. Məsələn, fəlsəfədə məsləksizlik, həyatın mənası haqqında suallara cavab axtarmayan bir yanaşmanı təsvir edə bilər. Sosiologiyada isə bu anlayış, sosial hərəkatlarda iştirak etməməyi və ya siyasi və ideoloji baxımdan fəal olmamanı ifadə edə bilər. Psixologiyada isə məsləksizlik, şəxsiyyətin inkişafında və özünü müəyyənləşdirməsində çətinliklər yarada bilər.