Min-min sözü Azərbaycan dilində zərf və sifət kimi işlənən, "minlərcə", "minlərlə sayılacaq qədər", "son dərəcə çox", "çoxlu" mənalarını ifadə edən bir sözdür. Etimoloji baxımdan "min" say ədədinin təkrarı ilə əmələ gəlmiş, kəmiyyətin çoxluğunu vurğulamaq üçün işlənən bir ifadədir. "Min" sözünün kökü Fars dilindəki "hezar" (هزار) sözünə gedib çıxır. "Min-min" isə bu kökün təkrarından əmələ gəlmiş hiperbolik bir ifadə olub, sayı dəqiq olaraq göstərməkdən daha çox kəmiyyətin çoxluğunu və həddini aşmasını ifadə edir.
Qrammatik cəhətdən, "min-min" həm zərf, həm də sifət funksiyasında işlənə bilir. Zərf kimi işləndikdə, feili miqdar və ya dərəcə əlaməti ilə təsvir edir: "Min-min quş uçurdu göydə." Bu cümlədə "min-min" zərf olaraq "uçurdu" felini təsvir edir və quşların çoxluğunu vurğulayır. Sifət kimi işləndikdə isə, isimləri miqdarca təsvir edir: "Min-min çiçək açmışdı bağda." Bu misalda isə "min-min" sifət kimi "çiçək" ismini təsvir edərək, çiçəklərin sayının çoxluğunu bildirir.
"Min-min" ifadəsi ədəbi dilin tərkib hissəsi olub, əsərlərdə ədəbi təsir gücünü artırmaq üçün, bir hadisənin, predmetin və ya varlığın miqdarının çoxluğunu daha təsirli şəkildə təsvir etmək məqsədilə işlədilir. Nümunə olaraq verilən cümlədə, "Atasından sonra köməksiz qalmağı və oxumağa məhəbbəti Bahadırı min-min fikirlərə salmışdı" cümləsində "min-min" ifadəsi Bahadırın fikirlərinin çoxluğunu və qarışıqlığını, dərinliyini və çoxsaylı olmasını vurğulayır. Bu cümlədə "min-min" daha çox fikirlərin sayının çoxluğundan çox, düşüncələrin qarışıqlığı və çoxluğu mənasında işlənir. Yəni "min-min fikirlər" ifadəsi birbaşa minlərlə fikrin olması demək deyil, daha çox sayı çox olan, qarışıq, iç-içə keçmiş fikirlərin olmasını ifadə edir.