Müqəddəs (ərəb. مقدس - muqaddas) sifət. Din terminologiyasında əsasən Allaha aid olan, ilahi, ilahi qüvvəyə malik olan, təmiz, pak deməkdir. Mənəvi cəhətdən yüksək səviyyədə, müqəddəsliyə malik bir varlıq və ya əşyaya aiddir. Bu, sadəcə ilahi bir qüvvənin mövcudluğunu deyil, həm də həmin qüvvənin həmin varlıq və ya əşyaya xas bir təmizlik və ulvilik bəxş etdiyini ifadə edir.
Müqəddəs anlayışı bir çox dinlərdə və mədəniyyətlərdə fərqli mənalar kəsb edə bilsə də, ümumi mənası həmişə adi və gündəlikdən fərqli, uca və etiqada əsaslanan bir təmizliyi bildirir. Məsələn, "müqəddəs kitab" deyərkən, ilahi mənşəli və müqəddəs sayılan bir kitabı nəzərdə tuturuq. "Müqəddəs yer" ifadəsi isə dini ibadətlərin yerinə yetirildiyi və ya dini əhəmiyyət kəsb edən yerlər üçün işlədilir.
Lüğətdəki "dini sitayişlə əlaqədar yer və ya şeylərin adlarının daimi olması" ifadəsi müqəddəs anlayışının davamlılığını və dəyişməzliyini vurğulayır. Müqəddəs sayılan yer və ya əşyalar ümumiyyətlə hörmət və ehtiramla qarşılanır və onlara qarşı hörmətsizlik, ləkələnmə və ya dağılma müqəddəsliyin pozulması kimi qəbul edilir.
Müqəddəs sözü müxtəlif kontekstlərdə istifadə oluna bilər: "Müqəddəs ruh", "Müqəddəs torpaqlar", "Müqəddəs kitab", "Müqəddəs şəhid" və s. Bu nümunələr göstərir ki, söz müxtəlif dini və mənəvi anlayışlara tətbiq oluna bilir və hər bir kontekstdə özünəməxsus bir məna daşıyır. Lakin, bütün bu nümunələrin ümumi xüsusiyyəti, onları adi və dünyəvidən fərqləndirən, uca və təmiz bir xüsusiyyətə malik olmalarıdır.
Qeyd etmək lazımdır ki, "müqəddəs" sözünün fərqli dinlərdə və mədəniyyətlərdə qavranılması və tətbiqi müxtəlif ola bilər. Ancaq əsas mənası - ilahi mənşəli, təmiz, pak və hörmətə layiq olmaq - dəyişməz qalır.