Mülayim (ərəb mənşəli) sifətdir. Əsas mənası "yumşaq", "həlim", "sərt olmayan"dır. Lakin bu, sadəcə fiziki yumşaqlığı deyil, daha çox xarakter və davranışla bağlıdır. "Mülayim" sözü insanın xasiyyətini, təbiətini, hətta hava şəraitini təsvir etmək üçün işlədilə bilər.
1. Xasiyyətlə əlaqədar: "Mülayim" sözü bir insanın xasiyyətinin yumşaq, sakit, səbrli və həlim olduğunu ifadə edir. Belə insanlar tez qəzəblənmirlər, sakit və nəzakətlidirlər. Məsələn: "Mülayim xasiyyətli bir insandı", "O, təbiətən mülayimdir", "Mülayim adamlarla ünsiyyət qurmağı sevirəm". Bu mənada "mülayim" sözü "səbirli", "tolerant", "nəzakətli", "səmimi" kimi sözlərlə sinonim ola bilər.
2. Təbiətlə əlaqədar: "Mülayim" sözü iqlim və hava şəraiti üçün də istifadə oluna bilər. Bu halda, orta, həddindən artıq isti və ya soyuq olmayan bir iqlim və ya hava şəraitini bildirir. Məsələn: "Mülayim iqlim zonasında yaşayırıq", "Mülayim bir havada gəzintiyə çıxdıq". Bu mənada "mülayim" sözü "orta", "sərin", "ilıq" kimi sözlərlə sinonim ola bilər.
3. Digər mənalar: Bəzən "mülayim" sözü, bir hərəkətin, prosesin və ya rəftarın zərif, tədricən, həddini aşmadan həyata keçirildiyini bildirmək üçün də işlənə bilər. Məsələn, "Mülayim bir şəkildə ona həqiqəti izah etdi". Bu istifadədə "mülayim" sözü "ehtiyatlı", "tədricən", "ağır-başlı" kimi sözlərlə yaxın məna daşıyır.
Qısaca, "mülayim" sözü geniş mənalı bir sözdür və kontekstdən asılı olaraq müxtəlif nüanslar daşıya bilər. Ancaq əsas xüsusiyyəti hər zaman həddən artıqlıqdan, sərtlikdən və qəddarlıqdan uzaq olmaqdır.