Mütəkəbbir: (ərəb. مُتكَبِّر – mutəkəbbir) sifət. Əsas mənası "özünü böyük tutan, təkəbbür edən" deməkdir. Lüğətlərdə qeyd edildiyi kimi, "lovğa, özündən razı, təkəbbürlü, məğrur, dikbaş" kimi mənaları əhatə edir. Ancaq bu təriflər sözün bütün çalarlarını tam əks etdirmir. Mütəkəbbirlik sadəcə özünü yüksək qiymətləndirmədən daha çoxdur; özünü başqalarından üstün tutma, onlara hörmətsizlik və ehtiram göstərməmə, özünün fikir və hərəkətlərinin hər zaman düzgün olduğunu düşünmə, başqalarının rəylərini nəzərə almamaq kimi davranışları özündə cəmləşdirən bir xarakter xüsusiyyətidir.
Sözün əsasında duran "kəbər" (كبر) felinin mənası "böyümək, artmaq"dır. Lakin burada məcazi mənada işlənir və fiziki böyümədən çox, qürur və lovğalıq hisslərinin artması mənasını verir. Beləliklə, mütəkəbbir şəxs özünün nüfuzunu, var-dövlətini və ya biliyini həddindən artıq şişirdir, bunu başqalarına nümayiş etdirir və onları özündən aşağı səviyyədə görür.
Mütəkəbbir sözü müxtəlif kontekstlərdə fərqli çalarlarla işlənə bilər. Məsələn: "O, mütəkəbbir bir adam idi, heç kimin fikrini dinləmirdi." cüməsində söz şəxsin təkməlliyinə və özünü başqalarından üstün tutmasına işarə edir. Başqa bir nümunə: "Mütəkəbbir davranışı ilə hər kəsi özündən uzaqlaşdırdı." cüməsində isə söz şəxsin sosial əlaqələrinə mənfi təsir göstərən davranışına diqqət çəkir. Yəni, söz sadəcə özünə inamı deyil, həm də bu inamın həddən artıq şişirdilməsi və başqalarına qarşı hörmətsiz münasibətdən bəhs edir.
Qeyd etmək lazımdır ki, mütəkəbbirlik həm fərdi, həm də kollektiv səviyyədə mövcud ola bilər. Məsələn, bir qrup insanın özünü başqa qruplardan üstün tutması da mütəkəbbirlik kimi qiymətləndirilə bilər. Bu mənada, sözün anlamsal sahəsi daha genişdir və sadəcə fərdi xarakter xüsusiyyətlərindən çox geniş bir ictimai hadisəni əhatə edir.