Nar1 (fars. انار, anar) – İçərisində şəffaf, nazik pərdələrlə bir-birindən ayrılmış çoxlu, şirəli dənələri olan sərt qabıqlı, ümumiyyətlə, yumru meyvə. Narın dərisi (qabığı) qalın, bərk və oduncaqvari, çox vaxt qırmızımtıl-qonur, bəzən isə sarımtıl rəngdə olur. Meyvənin içərisindəki dənələr şirəli, turş, şirin və ya şirəli-turş ola bilər və rəngləri növündən asılı olaraq qırmızı, qırmızımtıl-çəhrayı, ağ və ya sarımtıl rəngdə olur. Bu dənələr bir-birindən nazik, şəffaf pərdələrlə (aralıq divarlarla) ayrılmış çoxlu hissəciklərə (lobyalara) bölünmüşdür. Nar bitkisinin müxtəlif növləri mövcuddur və hər növün meyvəsinin dadı, rəngi və ölçüsü bir-birindən fərqlənə bilər. Nar, həmçinin "mədəni nar" və ya "adi nar" kimi adlandırıla bilər, digər növlərdən fərqləndirmək üçün istifadə olunan daha dəqiq terminoloji adlanmalara malikdir.
Etimalogiyası: Söz fars dilindən (انار - anar) mənşəlidir. Fars dilindən türk dillərinə keçmişdir və əsasən eyni fonetik quruluşunu qoruyub saxlamışdır. Qədim dillərlə əlaqəsi, digər dillərdəki qohum sözlər, bu etimoloji məlumatın təsdiqidir. Bir çox Şərq dillərində də oxşar səslənməyə malik qohum sözlər mövcuddur.
İstifadəsi: Nar, əsasən təzə halda yeyilir, şirələri, şirələrindən hazırlanmış içkilər, mürəbbələr, narsırtı kimi yeməklərin hazırlanmasında geniş istifadə olunur. Həmçinin, narın qabığı və dənələri müxtəlif tibbi məqsədlərdə (xüsusilə antioksidant xüsusiyyətlərinə görə) istifadə olunur. Nar, həmçinin, bir çox mədəniyyətdə simvolik və dini məna daşıyır.
Cümlədə istifadəsi nümunələri:
- Baharda bağda nar ağacı çiçəkləndi.
- Süfrədə şirəli, qırmızı narlar var idi.
- Ana nardan şirə sıxıb mürəbbə hazırladı.
- Narın şirəsi sağlamlıq üçün çox faydalıdır.
- Qədim əfsanələrdə nar bərəkət və əbədiyyət rəmzi kimi təsvir olunur.