Nifaq (ərəbcə نِفاق - nifāq sözündən) bir-biri ilə ziddiyyət təşkil edən fikirlər, inanclar, maraqlar və ya hərəkətlər arasında olan uyğunsuzluq, qarşıdurma, ziddiyyət və ya parçalanma halını ifadə edir. Sadəcə "pozuşma" və ya "çəkişmə" kimi təriflərdən daha geniş bir məna kəsb edir. Nifaq, yalnız açıq şəkildə ortaya çıxan bir münaqişəni deyil, həm də gizli, ikili üzlülük və ya ikiüzlülüyü əhatə edir. Bu, bir şəxsin və ya qrupun öz fikirlərini, inanclarını və ya niyyətlərini gizlətməsi, başqa bir şey iddia etməsi və ya hərəkətləri ilə fikirləri arasında ziddiyyət yaratması deməkdir.
Nifağın əsas xüsusiyyəti, görünən və gizli həqiqətlər arasındakı uyğunsuzluqdur. Bir tərəfdən açıq şəkildə bir şeyi təsdiqləmək, digər tərəfdən isə əsl fikirlərini gizlətmək və ya əksinə davranmaq nifaqın əsas xüsusiyyətidir. Bu, ailə daxilində, dostluq münasibətlərində, iş yerlərində və siyasi qruplarda da özünü göstərə bilər. Məsələn, bir iş yoldaşı ilə açıq şəkildə dostluq edən, arxadan isə ona qarşı intriqalar quran bir insan nifaq nümunəsi kimi göstərilə bilər.
Mirzə Heydərin misalında olduğu kimi ("Yol bir, məqsəd bir, əqidə bir olduqda arada nifaq mümkün deyil"), nifaq, ortaq məqsəd, yol və əqidənin olmaması və ya ziddiyyət təşkil etməsi halında yaranır. Ortaq məqsəd olmadıqda, fərqli maraqlar və məqsədlər nifaqa gətirib çıxarır. Belə hallarda, nifaq, əlaqələrin pozulması, birgə işlərin səmərəsizliyi və qarşıdurmaların artmasına səbəb olur.
Nifaq termini, ümumi mənada ikitirəliyi, yalançılığı və ikiüzlülüyü də ifadə edə bilər. Lakin, daha dəqiq tərif olaraq, nifaq görünən və gizli davranışlar, fikirlər və inanclar arasındakı ziddiyyəti vurğulayır. Ədəbiyyatda və gündəlik həyatda nifaq həm konkret hadisələri, həm də ümumi vəziyyəti təsvir etmək üçün işlədilir.