Peysər (fars. پيش سر - piš sar "başın önü" sözündən törəmə, lakin Azərbaycan dilində başın arxa hissəsini bildirir) - başın arxa hissəsi, boyunla başın birləşdiyi yer. Termin olaraq, anatomik olaraq dəqiq bir yer deyil, daha çox başın arxa, aşağı hissəsini ümumi olaraq ifadə edən bir termindir. Başın arxa tərəfindəki saçlı hissəni əhatə edir və boyun nahiyəsinə qədər uzana bilər.
Lügətlərdə verilən "başın arxa tərəfi" tərifi, peysərin əhatə etdiyi sahəni tam olaraq əks etdirmir. Çünki "başın arxa tərəfi" daha geniş bir ərazini əhatə edir, peysər isə bu bölgənin daha aşağı, boyuna yaxın hissəsini ifadə edir. Misal üçün, başın arxa üst tərəfindəki təpə hissəsi peysər adlandırılmaz.
Peysər sözü əsasən şifahi nitqdə işlənir və ədəbi dildə daha az istifadə olunur. İstifadəsində, ümumiyyətlə, fiziki görünüşün təsvirində, xüsusilə də insanın boyun və baş formasının xarakterik cəhətlərini vurğulamaq üçün işlədilir. Məsələn, "yoğun peysər" ifadəsi, insanın arxa boyun nahiyəsinin ətli, dolğun olduğunu göstərir.
Verilən nümunə cümləsində ("Bayram … usta Pirəlinin qırmızı, dolğun üzünə və yoğun peysərinə baxırdı") peysər, usta Pirəlinin fiziki xüsusiyyətlərini tamamlayıcı bir detallar kimi təsvir olunur. Bu cümlədə "yoğun" sözü ilə birlikdə peysərin dolğun, ətli olduğunu ifadə edir.
Qeyd edək ki, peysər sözünün farsca piš sar "başın önü" sözündən törəməsi bir qədər qeyri-adi görünür. Bu halda, tarixi dil inkişafı prosesində sözün mənasında dəyişiklik baş vermiş və "başın önü" mənasından "başın arxa hissəsi" mənasına keçmişdir. Bu, dilin dinamikliyini və zamanla sözlərin məna dəyişikliyinə uğramasını göstərir.