Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində "pərli-budaqlı" sözü ümumiyyətlə "qollu-budaqlı" ilə sinonim kimi verilir. Lakin bu, sözün ifadə etdiyi poetik təsviri tam əks etdirmir. "Pərli-budaqlı" daha çox incə, zərif və bəzən də möhtəşəm bir budaqlanmanı, xüsusilə də bu budaqların bəzən “pər” kimi nazik və uzundur olduğunu ifadə edir. "Pər" sözü burada yalnız "qanad" mənasında deyil, həmçinin incə, nazik və uzun bir şey mənasında da işlənir. Beləliklə, "pərli-budaqlı" sözü, sıx və qalın budaqlanmadan daha çox, incə, uzun və sanki bir-birinə bənzər, parıldayan bir görünüş yaradan budaqları təsvir edir.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "pər" sözünün fars mənşəli olduğunu görərik. Fars dilində "pər" sözü qanad, lələk, incə və nazik şeylər mənasında işlənir. "Budaqlı" isə türk mənşəli olub, budaqların çoxluğunu ifadə edir. Beləliklə, "pərli-budaqlı" sözü, fars və türk dillərinin leksik ehtiyatının qarışığından yaranmış bir təsviri ifadədir.
Misal cümlədəki ("…Pərli-budaqlı buynuzunu şax tutub yeriyən maral...") istifadə sözün mənasını daha aydın şəkildə ortaya qoyur. Maralın buynuzunun incə, uzundur və bir-birinə bənzər budaqları, sanki pər kimi görünüş yaradır. Bu, oxucuda maralın buynuzunun möhtəşəmliyi, zərifliyi və gözəlliyi haqqında canlı bir təsəvvür yaradır.
Başqa cümlələrdə "pərli-budaqlı" sözü müxtəlif kontekstlərdə işlənə bilər. Məsələn:
- "Pərli-budaqlı ağacın kölgəsində istirahət etdik." (Burada ağacın zərif və geniş budaqlanmasını ifadə edir.)
- "Rəssamın pərli-budaqlı çinar ağacını çəkdiyi əsər tamaşaçıları heyran etdi." (Burada ağacın incə və zərif detallarının vurğulanması var.)
- "Pərli-budaqlı şam ağacı küləkdə əyilə-əyilə rəqs edirdi." (Burada ağacın hündürlüyü və nazik budaqlarının hərəkətlilikdə yaratdığı təsiri vurğulanır.)
Qısacası, "pərli-budaqlı" sözü, sadəcə "qollu-budaqlı"nın sinonimi deyil, daha çox poetik və təsviri bir ifadədir ki, incə, zərif və bəzən də möhtəşəm bir budaqlanmanı, uzun və nazik budaqların yaratdığı xüsusi bir görünüşü ifadə edir.