Piano (ital. piano - yumşaq, sakit) musiqi terminidir. İtalyan dilindən gələn "piano" sözü əslində "yumşaq", "səssiz", "astadan" mənalarını ifadə edir. Musiqi kontekstində isə bu termin ifadənin özündən daha geniş məna kəsb edərək ifanın dinamika səviyyəsini, yəni səsin gücünü müəyyən edir. "Piano" işarəsi, not yazılarının üzərində və ya altında yazılaraq, həmin hissənin çox yavaş, yumşaq və sakit şəkildə ifa edilməsini göstərir. Bu, ifaçının ifaya daha incə və hissiyyatlı yanaşmasını tələb edir.
Lüğətlərdə sadəcə "çox yavaş, astadan (çalğı haqqında)" kimi tərifi qeyd olunsa da, "piano"nun mənasını tam əhatə etmir. Çünki "piano" yalnız temp deyil, həm də ifanın ümumi xarakterini, ifadəçiliyini, səs həcmini müəyyənləşdirir. "Yavaş" və "astadan" sözləri "piano"nun yalnız bir cəhətini əks etdirir. "Piano" ifası, "forte" (güclü) ifadan fərqli olaraq, incə, zərif, ehtiyatlı, düşüncəli bir ifadə üslubunu tələb edir.
Misal olaraq, verilən cümlədə: "Bir yanda kağıza mən söz yazıram; Bir yanda sevgilim piano çalır" - "piano" sözü, sevgilinin çalğısının səs həcminin aşağı, yumşaq və sakit olduğunu, bu səsin yazma prosesinə maneə törətmədən fon kimi səsləndiyini bildirir. "Piano" sözünün bu kontekstdə istifadəsi, müəyyən bir dinamika səviyyəsinə işarə etməklə yanaşı, həm də ifanın ümumi emosional atmosferini təsvir edir.
Qeyd etmək lazımdır ki, bəzi hallarda "piano" sözü, musiqi əsərinin tempini tamamilə yavaş ifadə etməyə bilər. Əsərin tempindən asılı olmayaraq, "piano" işarəsi hər zaman səsin yumşaqlığını, incəliyini və ifadənin zərifliyini bildirir. Buna görə də, "piano"nun tərifini yalnız "çox yavaş" kimi vermək kifayət deyildir.