Temp [lat. tempus – vaxt] Musiqi terminidir və əsərin ifasının sürətini, yəni notların ifa olunma sürətini ifadə edir. Bu, sadəcə "sürət" sözünün sinonimi deyil, daha çox ifanın ritmik xarakterini, əhvalını, ümumi tərzinin duyğusal yönünü əks etdirir. Tempin dəqiq qiymətləndirilməsi musiqi əsərinin düzgün ifası üçün zəruridir. Müxtəlif temp göstərişləri bəstəkarın əsərin ümumi atmosferini, musiqinin ifadəliliyinə yönəlməsini müəyyən edir.
Temp, əsərin başlanğıcında və ya lazım gəldikdə əsərin müxtəlif hissələrində göstərilir. Bəstəkarlar temp üçün müxtəlif ifadələr işlədirlər, məsələn, Allegro (sürətli), Andante (orta sürətlə), Adagio (yavaş), Moderato (orta sürətlə), Presto (çox sürətli), Lento (çox yavaş) və sairə. Bu ifadələr tempin ümumi xarakterini göstərsə də, onların dəqiq sürətə çevrilməsi ifaçının peşəkarlığından və musiqi əsərinin tələbindən asılıdır. Bəzən metromnom işarələri də tempin daha dəqiq müəyyən edilməsinə kömək edir (məs., = 120 bpm – dəqiqədə 120 döyüntü).
Tempin dəyişməsi, sürətlənməsi (accelerando) və ya yavaşlaması (ritardando) əsərin ifadəliliyinə, duyğuların daha aydın çatdırılmasına xidmət edir. Bu dəyişikliklər bəstəkarın not yazısına əlavə olunmuş xüsusi işarələr vasitəsilə göstərilir. Beləliklə, temp musiqi əsərinin ifasında əsas rol oynayan və onun ifadə vasitələrindən biri olan mühüm parametrdir.
Misal olaraq, “Sürətli tempdə uvertüra” ifadəsində temp “sürətli” kimi keyfiyyət göstəricisi ilə təyin olunur. “Ariyanın tempi” isə ariyanın ifa sürətindən, onun xüsusi ritmik xüsusiyyətlərindən bəhs edir. Hər iki halda temp əsərin ifasında mühüm rol oynayır.