Pozğunluq sözü Azərbaycan dilində geniş məna daşıyan bir leksik vahiddir. Əsasən mənəvi və ya fiziki tərəfdən qüsur, nizamsızlıq, anormal vəziyyət kimi başa düşülür. Lüğətlərdə daha çox "əxlaqsızlıq, mənən pozulmuş adamın hal və keyfiyyəti" kimi tərif olunsa da, bu, sözün tam mənasını əhatə etmir.
Etimoloji baxımdan "pozğunluq" "poz-" (kök) və "-ğunluq" (əlavə) morfemlərindən əmələ gəlib. "Poz-" kökü "qırmaq, dağıtmaq, xarab etmək, nizamını pozmaq" mənalarını verir. "-ğunluq" isə isim əmələ gətirici əlavədir, bir keyfiyyəti, vəziyyəti bildirir. Beləliklə, "pozğunluq" sözü əsasən "nəzərdə tutulmuş qayda, norma, vəziyyətin pozulması nəticəsində yaranmış anormal vəziyyət" kimi izah edilə bilər.
Pozğunluğun mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Misal üçün:
- Mənəvi pozğunluq: Əxlaqsızlıq, vicdan azlığı, mənəvi dəyərlərdən uzaqlaşma, əxlaq normalarının pozulması.
- Fiziki pozğunluq: Bədənin normal quruluşundan yayınma, fiziki qüsur, xəstəlik, deformasiya.
- Sosioloji pozğunluq: Cəmiyyətin normal fəaliyyətinə mane olan hadisələr, qarışıqlıq, iğtişaş, nizamsızlıq.
- Psixoloji pozğunluq: Ruhi xəstəlik, psixoloji problemlər, şəxsiyyətin pozğunluğu.
Verilən nümunə cümləsində ("Zeynal get-gedə məişət pozğunluğunun çirkabı içinə yuvarlanırdı") "pozğunluq" sözü məişətdəki nizamsızlığı, qarışıqlığı, təsərrüfat işlərindəki səliqəsizliyi, bəlkə də yoxsulluğu ifadə edir. Burada mənəvi pozğunluq deyil, daha çox sosial və iqtisadi pozğunluqdan söhbət gedir.
Qısaca, "pozğunluq" çoxmənalı bir sözdür və onun konkret mənası yalnız kontekstdə təyin oluna bilər.