Püstə (fars. پسته) – Pistacia vera L. növünə aid, Anacardiaceae (sumuqkimilər) fəsiləsindən olan, qışda yarpağı tökülən, quraqlığa davamlı, ikievli bir ağac növü, həmçinin bu ağacın iri, qabıqlı, yağlı və dadlı meyvəsidir. Püstə ağacı əsasən subtropik iqlimə malik ərazilərdə, yəni yayı isti və quru, qışı isə mülayim keçən bölgələrdə yetişdirilir. Bitkinin boyu 10 metrə qədər çata bilər. Yaprakları lələkvari, meyvələri isə oval və ya yuvarlaq, yaşıl rəngdə olub yetişdikdə açıq sarımtıl-qəhvəyi rəng alır. Meyvənin daxilində yeməli, yağlı bir toxum (əslində püstənin özümüz yediyimiz hissəsi) yerləşir.
Püstənin mənşəyi Orta Asiya, İran və Orta Şərq kimi ərazilər hesab olunur. Min illərdir ki, insanlar tərəfindən qida mənbəyi kimi istifadə olunur. Onun yağında A, E və K vitaminləri, həmçinin müxtəlif minerallar mövcuddur. Püstə müxtəlif formada istehlak oluna bilir: xam, duzlanmış, qovrulmuş, şokoladlı, müxtəlif şirniyyat və desertlərin tərkib hissəsi kimi və s. Azərbaycan mətbəxində də püstənin müxtəlif xörəklərdə, şirniyyatlarda, içkilərdə geniş tətbiqi var.
Dilçilik baxımından, "püstə" sözünün fars dilindən Azərbaycan dilinə keçdiyi qeyd olunur. Farsca "پسته" (piste) sözünün Azərbaycan dilinə uyğunlaşdırılmış formasıdır. Sözün fonetik strukturu da bunu təsdiq edir. Ədəbiyyatda püstə sözü adətən ağacın özünü və ya onun meyvəsini ifadə etmək üçün işlədilir. Misal üçün: