RUZ (fars. روز) – is. Gün, gündüz. Farsca "روز" (ruz) sözündən götürülmüşdür və əsas mənası "gün", "gündüz"dür. Lüğətlərdə geniş mənada "zaman vahidi" kimi də təqdim oluna bilər. Bu mənada, günlük həyatın, hadisələrin, fəaliyyətlərin müddətini ifadə edir. Məsələn: "Bu gün çox iş gördüm", "Hər gün idmana gedirəm" cümlələrində "ruz" sözü bu mənada işlənmişdir.
RUZİ-ƏZƏL (fars. روزِ ازل) – is. İbtida, lap başlanğıc. "Ruz-i əzəl" kimi də işlənə bilər. Bu termin, "əzəl" (əbədiyyətdən, başlanğıcdan) sözü ilə birlikdə, zamanın ən ucqar nöqtəsini, varlığın və ya hadisənin ən erkən mərhələsini ifadə edir. "Əzəl" sözü özü də fars mənşəlidir və zamanın əvvəlini, sonsuzluğun başlanğıcını bildirir. "Ruz-i əzəl" ifadəsi poetik və ya ədəbi üslubda, məcazi mənada da işlənə bilər. Məsələn, əsər yaradılmasının ən əvvəlki mərhələsini ifadə etmək üçün istifadə oluna bilər.
RUZİ-ƏZƏLDƏN (fars. روزِ ازلدن) – adv. İbtidadan, birinci gündən, lap əvvəldən. "Ruz-i əzəldən" kimi də işlənə bilər. Bu ifadə, "ruzi-əzəl"in məsdər halındadır və bir şeyin əvvəldən, ən başlanğıcdan etibarən davam etdiyini bildirir. "Ruz-i əzəldən dost olanlar", "Ruz-i əzəldən bu belə idi" kimi cümlələrdə olduğu kimi tarixi, mifoloji, ədəbi kontekstlərdə istifadə olunur.