Rütubətli sifəti, əsasən "rütubət" sözündən törəmiş olub, bir şeyin rütubətli, yəni nəmli, yaş və ya islaq olmasını ifadə edir. Lüğətlərdəki qısa izah "rütubəti olan, yaş, islaq, nəm" ifadəsi ilə kifayətlənsə də, mənanın daha dərin və geniş təhlili vacibdir. Sözün mənası kontekstdən asılı olaraq müxtəlif nüanslar əldə edə bilir.
Rütubət, hava və ya torpaqda su buxarının miqdarını göstərir. Ona görə də, "rütubətli" sifəti ilə təsvir olunan obyekt sadəcə "yaş" olmamalıdır. Yaşlıq, suyun səthdə aşkar görünməsi ilə əlaqədardırsa, rütubətli olmaq daha çox suyun maddənin içində, toxumalarında mövcudluğunu ifadə edir. Məsələn, "rütubətli torpaq" deyəndə, torpağın səthinin yaş olmasından daha çox, onun iç hissəsinin də nəmli olduğunu, suyun torpaq hissəcikləri arasında tutulduğunu nəzərdə tuturuq. "Rütubətli hava" isə havada su buxarının yüksək səviyyədə olması, nəmin hiss edilməsini bildirir.
Sözün işlənməsinə dair nümunələrə baxaq: "Rütubətli torpaq" - bu ifadə torpağın əkinçilik üçün əlverişli olub-olmaması barədə məlumat verir. "Rütubətli ev" isə evin divarlarının, havasının nəmli olduğunu, bəlkə də, küf və ya digər nəmlikdən yaranan problemlərin ola biləcəyini bildirir. "Payızın rütubətli havaları" ifadəsi isə havada su buxarının yüksək səviyyədə olması, sərinliyin, soyuğun hiss olunmasına səbəb olan bir iqlim şəraitini təsvir edir. Burada "rütubətli" yalnız nəmliyi deyil, həm də iqlimin xüsusiyyətlərini - soyuqluğun yaranmasına səbəb olan amillərdən birini ifadə edir.
Beləliklə, "rütubətli" sözünün mənası yalnız "yaş" və "islaq" kimi sadə ifadələrlə məhdudlaşmır. O, maddənin iç hissəsindəki nəmlik miqdarını, havada su buxarının sıxlığını və bu amilin yaratdığı iqlim və ya ətraf mühit şəraitini də ifadə edən daha geniş və çoxşaxəli bir mənaya malikdir.