Sillabik sifəti, yunanca "syllabikos" sözündən mənşə götürərək, ədəbiyyatda heca vəzninə əsaslanan və ya heca vəznində yazılmış əsərləri, xüsusilə şeirləri təsvir etmək üçün işlədilir. Termin, şeirin təşkilinin əsasını təşkil edən vahidin heca olduğunu vurğulayır. Yəni, sillabik şeirdə şeirin ritmi və vəzni, sətirlərin hecalarının sayına görə tənzimlənir, vurğuların sayı və yerləri deyil.
Müasir Azərbaycan ədəbiyyatında sillabik şeir nisbətən az rast gəlinən bir forma olsa da, dünya ədəbiyyatında, xüsusilə də bəzi xalqların ənənəvi şifahi ədəbiyyatında geniş yayılmışdır. Bu əsərlər, heca sayının sabitliyi ilə yanaşı, ümumiyyətlə, digər poetik vasitələrdən də, məsələn, qafiyədən, istifadə edə bilər. Lakin sillabik şeirin əsas xüsusiyyəti, həmişə heca sayına əsaslanan ritmik strukturudur.
Sillabik şeir haqqında danışarkən, “heca vəzni” ifadəsini daha dəqiq şəkildə izah etmək lazımdır. Bu, hər sətirdə və ya bənddə hecaların sayının sabit olması deməkdir. Məsələn, bir sillabik şeirdə hər sətirdə 7 heca ola bilər. Bu sayın dəyişməsi, şeirin sillabik xarakterini pozur. Bu baxımdan, sillabik şeirin, vuruq vəznli şeirdən əsas fərqi, ritmin vurğulara deyil, hecaların sayına əsaslanmasıdır.
Cümlədə necə işlənməsinə dair nümunələr:
- Onun yazdığı şeirlər sillabik üslubda idi.
- Sillabik şeirin xüsusiyyətləri haqqında geniş məlumat verildi.
- Müasir ədəbiyyatda sillabik şeirin tətbiqi azdır.
- Tədqiqat sillabik və vuruq vəznli şeirlərin müqayisəsini əhatə edir.