Sinonimik (sif. dilç.) sözü, əsasən dilçilik elmində işlənən bir termindir və "sinonim olan", "mənaca çox yaxın və ya eyni olan" mənalarını ifadə edir. Daha dəqiq desək, sinonimik, müxtəlif söz və ya ifadələrin eyni və ya çox yaxın mənalara malik olmasını bildirən bir sifətdir. Bu yaxınlıq tam üst-üstə düşməyə bilər; kontekstdən asılı olaraq, sinonimlər arasında incə məna fərqləri ola bilər. Sinonimik söz birləşmələri, cümlələr və ya mətndə eyni və ya çox yaxın mənalı ifadələrin istifadəsini təsvir edir.
Sinonimik əlaqələr, bir dilin zənginliyini və ifadə imkanlarının çoxluğunu göstərir. Müəyyən bir kontekstdə bir sözü digəri ilə əvəz etmək imkanı verir. Ancaq sinonimlərin tam dəyişməsi həmişə mümkün deyildir. Çünki sinonimlərin stilistik və ya emosional rənglənməsi fərqli ola bilər. Məsələn, "böyük" və "nəhəng" sözləri sinonim olsa da, "nəhəng" sözü daha güclü, dramatik bir təsir bağışlayır.
Sinonimik ifadələr dilin strukturunu və işlənməsini öyrənərkən analiz olunur. Dilçilər bu ifadələri müəyyən edərək, həmin söz və ifadələrin istifadə sahələrini, məna fərqlərini və stilistik xüsusiyyətlərini təhlil edirlər. Bu təhlillər nəticəsində sözlərin dəqiq mənalarının müəyyən edilməsi və onlardan düzgün istifadə qaydalarının müəyyənləşdirilməsi mümkün olur. Sinonimik lüğətlər və korpus dilçiliyi bu sahədə mühüm vasitələrdir.
Misal olaraq, "şad" və "sevincli" sözləri sinonimikdir, lakin "şad" daha qədim və daha az formal bir tərzdə işlənə bilər. "Gözəl" və "əla" sözləri də sinonimik olsa da, "əla" sözü daha qeyri-rəsmi bir kontekstdə daha münasibdir. Bu nümunələr göstərir ki, sinonimik sözlərin seçimi yazı və nitqin stilini, tonunu və ümumi təsirini dəyişə bilər.