Süst-süst zərfi Azərbaycan dilində geniş işlənən bir söz birləşməsidir. Lüğətlərdə sadəcə "süst halda, key-key" kimi təqdim olunsa da, mənası və işlənmə sahəsi daha genişdir. Əsasən hərəkət və vəziyyətin yavaşlığını, ağır başlılığını, enerjisizliyini, həm də bir növ gevşəməni ifadə edir. "Süst" sözünün kökü türk dillərindəki "süs" - "gevşəmək, zəifləmək" felindən gəlir və "süst" sözü öz-özlüyündə zəiflik, enerjisizlik mənasını verir. "Süst-süst" isə bu mənanı artıraraq təkrarlama vasitəsilə daha güclü ifadə edir.
Mənasını daha dəqiq ifadə etmək üçün bir neçə nüansı nəzərə almaq lazımdır. "Süst-süst dolaşmaq" ifadəsindəki "süst-süst" yalnız fiziki yavaşlığı deyil, həm də ruh halını, yəni həvəssizlik və istəksizliyi də əks etdirir. Şəxs sadəcə yavaş deyil, həm də hərəkətdən bezmiş, yorğun və ya maraqsızdır. Bu mənada "süst-süst" "zəif-zəif", "key-key", "lallı-lallı" kimi söz birləşmələrinə yaxındır, amma onlardan fərqli olaraq daha çox hərəkətsizliyə, hətta apatiyaya işarə edir.
Fərqli cümlələrdə işlənməsinə nümunələr:
- O, süst-süst addımlayaraq evə doğru getdi.
- Süst-süst küləkdən ağacların budaqları əyilirdi.
- Xəstəlikdən sonra süst-süst qalmışdı.
- İşlər süst-süst gedir.
Göründüyü kimi, "süst-süst" həm fiziki hərəkətləri, həm də proseslərin sürətini, həm də ümumi bir vəziyyəti təsvir etmək üçün istifadə oluna bilir. Onun mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişsə də, əsas mahiyyəti həmişə yavaşlıq, enerjisizlik və gevşəmədir.