Şanlı-şöhrətli sözü Azərbaycan dilində geniş yayılmış bir birləşmədir və "şanlı" ilə "şöhrətli" sözlərinin birgə işlənməsindən yaranmışdır. Hər iki komponent sözün özünəməxsus leksik mənasını daşımaqla yanaşı, birgə işləndikdə mənanı daha da gücləndirir və təsvir olunan mövzunun üstünlüyünü, əzəmətini və şöhrətini vurğulayır.
"Şan" sözü qədim türk dillərindən gələrək nüfuz, şöhrət, yüksək mövqe kimi mənaları ifadə edir. Tarixi mənbələrə əsasən, qədim dövrlərdə hökmdarların, qəhrəmanların və nüfuzlu şəxslərin şan-şöhrətləri haqqında danışarkən bu söz tez-tez işlənilirdi. "Şöhrət" isə daha geniş mənada istifadə olunan bir sözdür və əldə edilmiş nəticələrə, qazanıclara və ya xüsusiyyətlərə görə geniş tanınma və hörmət qazanmağı bildirir.
Beləliklə, "şanlı-şöhrətli" birləşməsi həm şan, həm də şöhrət sahibi olanı, yəni çox geniş dairələrdə tanınmış, nüfuzlu, əzəmətli və hörmətli olanı ifadə edir. Bu birləşmənin sinonimləri arasında "məşhur", "tanınmış", "nüfuzlu", "əzəmətli", "qəhrəman" kimi sözlər göstərilə bilər. Ancaq "şanlı-şöhrətli" sözü bu sinonimlərdən fərqli olaraq, daha güclü bir emosional rəng daşıyır və həmin şəxsin və ya hadisənin şan və şöhrətinin uzun müddət davam etdiyini və ya əbədi olduğunu vurğulayır.
Cümlə içərisində "şanlı-şöhrətli" sözü müxtəlif kontekstlərdə işlənə bilər:
- "Şanlı-şöhrətli tarixə malik olan bu şəhər, turistlər üçün əsl cənnətdir." (Tarixi əhəmiyyəti vurğulanır)
- "Şanlı-şöhrətli sərkərdə, düşmənlərini məğlub edərək öz adını tarixə yazdırdı." (Qəhrəmanlıq və nailiyyətlər vurğulanır)
- "Şanlı-şöhrətli bir ailənin üzvü olaraq, o, həmişə özünü layiqincə aparmalıydı." (Ailənin nüfuzlu olması vurğulanır)
Nəticə olaraq, "şanlı-şöhrətli" sözü, uzun müddət davam edən, yüksək səviyyədə tanınma və hörmət qazanmış, əzəmətli və nüfuzlu olanı ifadə edən bir birləşmədir. Bu birləşmənin mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilsə də, əsas mənası hər zaman şan və şöhrətin qüvvəsini və davamlılığını əks etdirir.