Şübhəli sifəti əsasən şübhə hissinin yaranmasına səbəb olan və ya şübhəni doğuran hər hansı bir şeyə, hadisəyə, vəziyyətə, şəxsə və ya məsələyə aid edilir. Bir sözlə, "şübhəli" təsvir olunan varlığın etibarlılığını, dürüstlüyünü və ya həqiqətə uyğunluğunu sorğulayır, onlarda şübhə yaradır.
Lüğətdəki tərif "şübhə oyadan, şübhə doğuran, şübhəyə səbəb olan" kimi sadəcə üç sinonimlə ifadə olunmuşdur. Lakin, "şübhəli"nin mənası daha genişdir və kontekstdən asılı olaraq müxtəlif nüanslar daşıya bilər. Məsələn, "şübhəli adam" deyərkən, həmin adamın qeyri-etibarlı, şübhə doğuran davranışlar nümayiş etdirdiyini, əməllərindən qeyri-qanuni, pis niyyətli bir şey gözlənildiyini nəzərdə tuturuq. "Şübhəli məsələ" isə həqiqəti müəyyən olmayan, əsaslı dəlillərə əsaslanmayan, açıqlamaya ehtiyacı olan bir məsələni ifadə edir.
Verilən nümunə cümləsi ("Katibin yumşaq rəftarı Salmana bir cür gəlir, şübhəli görünür") "şübhəli"nin subyektivliyini və mənaların çoxşaxəliyini göstərir. Katibin yumşaq rəftarının Salmana qeyri-adi gəlməsi onun pis niyyətli, gizli məqsəd güdən birisini əks etdirdiyinə dair şübhə yaradır. Bu, həm də Salmanın öz subyektiv qiymətləndirməsini və özünün şəxsi təcrübəsinə əsaslanan bir şübhə ifadəsidir. Yəni "şübhəli"nin mənası həm obyektiv əlamətlərə, həm də subyektiv qavrayışa əsaslana bilər.
Etimaloji baxımdan "şübhəli" sözü "şübhə" kökündən əmələ gəlmişdir. "Şübhə"nin kökü isə Fars dilindən götürülmüşdür. Ancaq "şübhəli" sözü Azərbaycan dilində qərarlaşmış və müasir dil qrammatikasına uyğun olaraq geniş işlədilən bir söz halına gəlmişdir.