Tarla sözü əkinçilik mədəniyyətinin ayrılmaz bir hissəsini təşkil edən, əkinçilik üçün ayrılmış torpaq sahəsini bildirir. Azərbaycan dilində geniş yayılmış bu termin, əsasən taxıl bitkiləri (buğda, arpa, çovdar, düyü, yulaf və s.), pambıq, qarğıdalı, günəbaxan, kartof və digər əkin məhsullarının yetişdirilməsi üçün nəzərdə tutulmuş geniş torpaq sahələrini ifadə edir. "Tarla" sözü sadəcə bitki əkilən yer deyil, həm də müəyyən bir əkin prosesi ilə bağlı əməyin, səbrin, təbiətlə qarşılıqlı əlaqənin simvoludur. Belə ki, bir tarlanın məhsuldarlığı torpağın keyfiyyətindən, əkinçinin bacarığından və əlbəttə ki, hava şəraitindən asılıdır.
Etimoloji baxımdan "tarla" sözünün mənşəyi haqqında müxtəlif fikirlər mövcuddur. Bəzi tədqiqatçılar onu türk dilləri ailəsinə aid edərək, “tər” (tər tökmək, zəhmət çəkmək) və “-la” (yer bildirən şəkilçi) morfemlərindən əmələ gəldiyini irəli sürürlər. Bu baxımdan, “tarla” sözü əmək sərf olunan, tər tökməklə əldə edilən məhsulun yetişdirildiyi yer mənasını da özündə ehtiva edir. Digər bir ehtimal isə sözün monqol mənşəli olmasıdır. Lakin, bu məsələ hələ də dilçilər arasında müzakirə mövzusudur.
Cümlədə işlənməsinə gəldikdə, "tarla" sözü müxtəlif kontekstlərdə istifadə edilə bilər: "Bu il tarlalar bol məhsul verdi", "Çəltik tarlasında işləmək çox çətindir", "Uşaqlar tarlada oynayırdılar", "Geniş tarlalara baxmaq insanı valeh edir". Göründüyü kimi, "tarla" sözü həm konkret olaraq əkin yeri kimi, həm də məcazi mənada geniş, açıq sahə kimi istifadə oluna bilir.
Qısacası, "tarla" sözü yalnız bir əkin sahəsi deyil, həm də əmək, məhsuldarlıq, təbiətlə harmoniya və kənd həyatı ilə bağlı zəngin mənalar daşıyan, Azərbaycan dilinin zəngin leksikasının tərkib hissəsidir.