Təziyə sözü Azərbaycan dilində əsasən iki əsas mənada işlənir: Birincisi, ölən birinin yas mərasimi, ölüm hadisəsi ilə bağlı kədər və qəm ifadə edən mərasimlər mənasında. İkincisi isə, bu mərasimlər zamanı başsağlığı vermək, kədərini bölüşmək məqsədilə edilməli olan başsağlığı, təsəlli, hüzün paylaşımı kimi başa düşülür. Beləliklə, "təziyə" həm bir hadisəni (yas mərasimi), həm də bir hərəkəti (başsağlığı vermək) ifadə edən çoxmənalı bir sözdür.
Etimoloji baxımdan, "təziyə" sözü ərəb mənşəlidir və "təziyə" (تَعْزِيَة) felindən törəmişdir. Bu fel "təsəlli vermək, kədəri azaltmaq, başsağlığı demək" mənalarını verir. Ona görə də, "təziyə" sözünün əsas mənası hüzün paylaşımı, başsağlığıdır. Yas mərasimi isə bu başsağlığının keçirildiyi mühit və zaman olaraq ikinci dərəcəli məna kimi qəbul edilməlidir.
Misal üçün, "Atasının dəfn və təziyəsi Nurəddinə yuxu kimi gəlirdi" cümləsində "təziyə" sözü həm dəfn mərasimini, həm də bu mərasimə gələn insanların başsağlığı deməsini əhatə edir. Başqa bir nümunə olaraq, "Bəlkə Züleyxanın başı ərinin təziyəsinə qarışdığı üçün bu işi…" cümləsində "təziyə" sözü əsasən ərinin ölümünə bağlı yas mərasiminə iştirak və məşğuliyyət mənasını verir.
Qısacası, "təziyə" sözü ölüm hadisəsi ilə bağlı bütün prosesləri - yas mərasimindən başsağlığı verilməsinə qədər - özündə birləşdirir. İstifadə olunan kontekstdən asılı olaraq "yas mərasimi" və ya "başsağlığı" mənalarından birinə üstünlük verilə bilər, amma hər iki mənanı tam olaraq nəzərə almamaq səhv olar.