Üryan sifəti "çılpaq", "lüt" mənalarını ifadə edir. Lüğətlərdəki sadə təriflərin xaricində, "üryan" sözünün istifadəsi kontekstdən asılı olaraq bir sıra nüansları da özündə ehtiva edir. Mənşəcə türk dillərindən gələn bu söz, qədim türk mifologiyasında və ədəbiyyatında da rast gəlinir. Bir çox hallarda sadəcə fiziki çılpaqlığı ifadə etməklə yanaşı, qorunmasızlıq, zəiflik və ya hətta təbiətin vəhdəti ilə bağlı simvolik mənaları da daşıya bilir.
Misal olaraq, verilən "Əkin əkən, biçin biçən, ov ovlayan; Bədənləri büsbütün üryan; Yoxsul babaların yurdudur" cümləsində "üryan" sözü, əməkçi insanların sadə, həyatın çətinliklərinə açıq həyat tərzini ifadə edir. Burada vurğu fiziki çılpaqlıqdan daha çox, maddi cəhətdən qorunmasızlıq və təbii həyatla bağlılığın təsvirinə yönəlib. "Üryan" sözü bu kontekstdə "geyimsiz" mənasından daha geniş, daha obrazlı bir məna kəsb edir.
Digər tərəfdən, "üryan" sözü, insan bədəninin estetik və ya cinsi mənada çılpaqlığını ifadə etmək üçün də işlədilə bilər. Lakin bu istifadə, ədəbi kontekstdən və müəllifin üslubundan asılı olaraq müxtəlif emosiyaları və çağırışmaları ifadə edə bilər. Məsələn, poetik bir əsərdə "üryan" sözü gözəlliyin, təbiətin saflığının simvolu kimi təqdim oluna bilərsə, digər bir kontekstdə vulqar, hətta təhqiredici məna daşıya bilər.
Beləliklə, "üryan" sözünün mənasını dəqiq təyin etmək üçün yalnız sözün özü kifayət deyil, o, həmin sözün işləndiyi cümlənin və kontekstin təhlilini tələb edir. Sözün mənası geniş və çoxşaxəlidir və onun semantik spektrini anlamaq üçün tarixi, mədəni və ədəbi kontekst nəzərə alınmalıdır.