Üsulca sözü Azərbaycan dilində zərf kimi işlənir və əsasən "ehtiyatla", "üsulla", "asta-asta", "yavaşca", "ehmalca" mənalarında işlədilir. Lüğətlərdəki qısa izah, sözün zəngin məna çalarlarını tam əks etdirmir. Üsulca, hərəkətin necə yerinə yetirildiyini, onun xarakterini ifadə edir. Bu xarakter isə ehtiyatlılıq, təmkinlilik, tədricənlik, və ya bəzən də laqeydlik, səhlənkarlıq kimi müxtəlif mənalar kəsb edə bilər. Kontekstdən asılı olaraq, sözün mənası dəyişir.
Məsələn, "Üsulca hərəkət etməliydin" cümləsindəki "üsulca", hərəkətin ehtiyatlı, düşünülmüş, tələsmədən və planlı şəkildə icra olunmasının vacibliyini vurğulayır. Bu halda "ehtiyatla" və ya "düşünülmüş şəkildə" mənalarına daha yaxındır. Başqa bir cümlədə isə, "O, üsulca işə başlamışdı" deyərkən, işə asta-asta, tədricən başlanılmasını, tələsmədən irəlilənilməsini ifadə edə bilər. Bu mənada "yavaşca", "tədricən" sözləri ilə sinonimdir.
Etimalogiyasına gəlincə, "üsulca" sözü "üsul" sözündən törəmişdir. "Üsul" isə ərəb mənşəli bir sözdür və "yol, metod, qayda" mənalarını verir. "Ca" əlavəsinin isə zərf əmələ gətirən bir əlavə olduğunu qeyd etmək lazımdır. Beləliklə, "üsulca" sözü, müəyyən bir yol, metod və ya qaydaya uyğun hərəkətin xarakterini ifadə edən bir zərfdir.
Sözün işlənmə sahəsinə də toxunmaq lazımdır. Ədəbiyyatda, xüsusilə də klassik əsərlərdə "üsulca" sözü daha çox rast gəlinir. Müasir Azərbaycan dilində də işlənməyə davam edir, lakin daha az tezliklə.