Vəsilə (ər. وسیلة - vəsilə) sözü ərəb mənşəli olub, “vasitə”, “yol”, “üsul”, “səbəb”, “imkan” kimi mənaları əhatə edir. Lüğətlərdə əsasən “vasitə” və “yol” mənaları ilə izah olunsa da, kontekstə görə mənası daha geniş şəkildə də anlaşılıb işlənə bilər. Əslində, bir məqsədə çatmaq üçün istifadə olunan hər hansı bir şey, hadisə və ya şəxs vəsilə sayıla bilər.
Misal olaraq, verilən cümlədə (“Öz ixlas və hüsni-xidmətini [hər kəs] bu mətləbin təhsilinə vəsilə bilsin”) “vəsilə” sözü, mətləbin (məqsədin, arzunun) təhsilinə (öyrənilməsinə, əldə olunmasına) gətirib çıxaran vasitə, yol, üsul kimi başa düşülür. Burada ixlas və hüsni-xidmət mətləbin təhsilinə aparan vasitə kimi qələmə verilir.
Vəsilənin işlənməsinə digər nümunələr:
- Müvəffəqiyyətə nail olmağın əsas vəsiləsi səbr və çalışqanlıqdır. (Burada “vəsilə” səbəb, yol, üsul mənalarında işlənmişdir.)
- Onun yüksəlişinin vəsiləsi əməksevərliyi və bacarığı idi. (Burada “vəsilə” səbəb, amil kimi işlənmişdir.)
- Yeni iş tapmaq üçün dostlarının köməyindən vəsilə kimi istifadə etdi. (Burada “vəsilə” vasitə, alət kimi işlənmişdir.)
- Sülh danışıqları üçün bir vəsilə tapmaq lazımdır. (Burada “vəsilə” yol, imkan kimi işlənmişdir.)
Göründüyü kimi, “vəsilə” sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişir, lakin ümumi mənası hədəfə çatmaq üçün istifadə edilən bir vasitə, yol və ya səbəbi ifadə edir.