Vızıltı (is.): Uçan həşəratların, xüsusilə də arıların, pətəyin, milçəklərin və digər oxşar canlıların qanadlarının sürətli hərəkəti nəticəsində yaranan davamlı, aşağı tezlikli səs. Bu səs tezliyinə və intensivliyinə görə fərqlənə bilər; məsələn, böyük bir arının vızıltısı kiçik bir milçəyin vızıltısından daha güclü və daha aşağı tezliklidir. Səs həmişə bir növ titrəmə ilə müşayiət olunur.
Etimologiya: Sözün mənşəyi türk dillərindəki “vızıldamaq”, “vızıldatmaq” fellərindən törəmədir. Bu fellər isə səsin təqlididir – yəni səsin özünü təsvir edən sözlərdir (onomatopeya). Beləliklə, "vızıltı" sözü həmin səsin təsirini və xüsusiyyətlərini birbaşa əks etdirir.
İstifadə nümunələri:
1. Arıların vızıltısı bağda xoş bir səs-küy yaradırdı.
2. Qaranlıq otaqda yalnız elektrik naqillərindən gələn zəif vızıltı eşidilirdi.
3. Uçan həşəratın vızıltısı qulağıma çatdı.
4. Motorun güclü vızıltısı bütün küçəni əhatə etmişdi (burada "vızıltı" daha geniş mənada, yəni hər hansı bir texniki qurğunun yaratdığı davamlı səs üçün işlənir).
5. Əsəblərimin içindəki vızıltı artıq dözülməz idi (burada "vızıltı" metaforik mənada, yəni daxili narahatlıq və gərginlik üçün istifadə olunur).
Sinonimlər: Gümbültü (daha güclü və qarışıq səs üçün), səs-küy (daha geniş mənada), hum (ingilis dilindən götürülmüş, daha monoton və aşağı tezlikli səs üçün).
Antonimlər: Sükut, sakitlik.