Vicdansızlıq (is.): Vicdanın olmaması və ya vicdanın səsini eşitməmək, öz hərəkətlərinin mənəvi nəticələri üçün heç bir məsuliyyət hiss etməmək vəziyyətidir. Bu, sadəcə "insafsızlıq" kimi tərcümə edilə bilməyəcək qədər geniş bir məfhumdur. Insafsızlıq, daha çox ədalətsiz, qərəzli və ya amansız davranışı ifadə edir, halbuki vicdansızlıq daha dərin bir mənəvi çatışmazlığı, əxlaqi dəyərlərin olmamasını və ya onlara əhəmiyyət verməməyi əks etdirir.
Vicdansızlıq, fərdin daxili əxlaqi sisteminin olmaması və ya işləməməsi ilə əlaqədardır. Bu, hərəkətlərinin başqalarına və cəmiyyətə nə dərəcədə ziyan vurduğunun fərqində olmaması, və ya vurduğu ziyanı qəbul etməməsi, ya da sadəcə olaraq qayğısına qalmaması deməkdir. Vicdan, insanın özünəməxsus bir mənəvi kompasıdır; vicdansızlıq isə bu kompasın olmaması, ya da tamamilə işləməz vəziyyətdə olması deməkdir. Nəticədə, vicdansız insan başqalarının hüquqlarını poza bilir, yalan danışa, aldada, və ya öz maraqları üçün başqalarına zərər verə bilər, bunun mənəvi cəhətlərini əhəmiyyətsiz hesab edir.
Əxlaqi fəlsəfədə vicdanın varlığı və əhəmiyyəti haqqında fərqli fikirlər olsa da, vicdansızlığın mənfi sosial nəticələri demək olar ki, hamı tərəfindən qəbul edilir. Cəmiyyətin sağlam işləməsi üçün əxlaqi prinsiplərə hörmət və vicdanlılıq vacib şərtlərdir. Vicdansızlıq, etibarsızlığa, qarşılıqlı hörmətin itməsinə və cəmiyyətdə anarxiyaya doğru aparan yoldur.
Məsələn, "O, bu işdə tamamilə vicdansızlıq göstərdi" cümləsində vicdansızlıq, fərdin hərəkətlərinin əxlaqi cəhətlərini nəzərə almadan öz məqsədlərinə çatmaq üçün hər hansı bir vasitədən istifadə etməsini ifadə edir. Digər bir nümunə olaraq, "Vicdansızlıq, insanlığı məhv edən ən böyük bəlaların başında gəlir" cümləsində vicdansızlıq daha geniş bir mənada, insanlığa qarşı törədilən cinayətlərin kökündə yatan əsas səbəb kimi təqdim olunur.
Zənnimcə, "xilqətdən daha əvvəl ədalətsizlik və vicdansızlıq yar" ifadəsi metaforik bir ifadədir və ədalətsizliyin və vicdansızlığın insan təbiətinin ayrılmaz bir hissəsi olduğunu, ya da insanlıq tarixinin əvvəlindən bəri mövcud olduğunu ifadə edir. Bu, vicdansızlığın sadəcə insan xarakterinin bir nöqsanı kimi deyil, daha geniş bir mövzu kimi nəzərdən keçirilməsinin vacibliyini vurğulayır.