Vida (ərəb. وداع - vəda') sözü Azərbaycan dilində əsasən iki əsas mənada işlənir:
1. Görüşüb ayrılma: Bu, sözün ən geniş yayılmış və əsas mənasıdır. Vida, iki və daha çox şəxsin görüşdükdən sonra bir-birindən müvəqqəti və ya daimi olaraq ayrılması əməlini bildirir. Ayrılma həm fiziki məsafənin yaranması, həm də əlaqələrin kəsilməsi anlamını da özündə ehtiva edə bilər. Mövzuya görə bu ayrılma qısa müddətli ola bilər (məsələn, "İşdən sonra vida etdik") və ya uzun müddətli, hətta əbədi ola bilər ("Əbədi vida" ifadəsi ilə həmişəlik ayrılıq nəzərdə tutulur). Bu mənada "xudahafizləşmə", "sağollaşma", "əlvida" sözləri sinonim kimi işlənə bilər, lakin "vida" daha formal və ya əhəmiyyətli ayrılıqları ifadə etməkdə üstünlük təşkil edir.
2. Ayrılığın özü: Vida, həm də ayrılma əməlinin özü, ayrılıq anı kimi başa düşülə bilər. Məsələn, "Onların vida mərasimi çox təsirli idi" cümləsində "vida" ayrılıq mərasimni, son görüşü ifadə edir. Bu mənada söz, əsasən bir hadisəyə, bir prosesə istinad edir. Bu işlənmədə "vida" sözü "ayrılıq", "son görüş", "sonda görüşmə" kimi ifadələrlə əvəz oluna bilər, ancaq "vida" sözünün daha emosional yüklənməsi bunu mümkün etmir.
Sözün mənşəyi və etimologiyası: Yuxarıda qeyd olunduğu kimi, "vida" sözü ərəb mənşəlidir ("وداع" - vəda'). Ərəb dilindəki bu söz "görüşüb ayrılmaq", "sağollaşmaq" mənalarını daşıyır. Azərbaycan dilinə ərəb dilindən keçmişdir və əsrlər boyu dilin bir hissəsi kimi istifadə olunur.
Cümlə içində nümunələr:
- Dostları ilə vidalaşıb yola düşdü.
- Onunla vida mərasimi çox səmimi keçdi.
- Əbədi vida.
- Vətənindən vidalaşırdı.
- Müharibədə şəhid olan əsgərlərlə vida.