Yabanı (sif.) sözü əsasən "çöldə, mədəni əkin sahələrindən kənarda, özbaşına bitən və ya yaşayan" mənasını ifadə edir. Bu məna, bitkilər üçün ən çox işlənən və əsas mənasıdır. Belə ki, "yabanı bitki", "yabanı çiçək", "yabanı ot" ifadələri, insan tərəfindən əkilməyən, qulluq edilməyən və təbii şəkildə yetişən bitkiləri bildirir. "Yabanı" sözünün bu mənası, "vəhşi" sözü ilə sinonim kimi istifadə oluna bilsə də, "vəhşi" daha çox heyvanlar üçün, "yabanı" isə daha çox bitkilər üçün tətbiq olunur.
Lakin "yabanı" sözünün mənası daha genişdir və "mədəniyyətdən, tərbiyədən uzaq olan, əhliləşməmiş" mənasını da ehtiva edir. Bu mənada, söz insanlara, heyvanlara və hətta davranışlara da aid edilə bilər. Məsələn, "yabanı insan" deyərkən, cəmiyyətdən təcrid olunmuş, qaydaları qəbul etməyən, vəhşi həyat tərzi sürən insan nəzərdə tutulur. Eynilə, "yabanı heyvan" ifadəsi də əhliləşməmiş, insanla əlaqəsi olmayan heyvanları bildirir. Bu kontekstdə, "yabanı" sözü müəyyən bir dərəcədə "əxlaqsız", "tərbiyəsiz" kimi mənaları da çağırışdırır.
Sözün etimologiyasına gəldikdə, "yaban" kökünün türk dillərində qədim köklərə malik olduğu və "çöl, səhra, meşə" kimi mənaları ehtiva etdiyi düşünülür. "Yabanı" isə bu kökdən törəmiş sifətdir. "Yabanısan" misalındakı şeir parçasında isə "yabanı" sözü, qızın təbiətinin vəziyyətinə işarə edir və təmizlik, sadəlik, bəlkə də bir qədər də "ələ alınmazlıq" kimi konnotasiyaları daşıyır. Bu, sözün kontekstdən asılı olaraq mənasının dəyişməsini göstərir.