Abırsız sifəti, əsasən, həya və utancaqlıqdan məhrum olan, əxlaqsız, ədəbsiz və vicdansız davranışlar nümayiş etdirən şəxsiyyətləri təsvir etmək üçün işlədilir. Bu, sadəcə həyasızlıqdan daha geniş bir məfhumdur. Abırsızlıq, daxili bir əxlaq çatışmazlığını, başqalarının hisslərinə və hüquqlarına hörmətsizlik göstərməyi əhatə edir. Həyasızlıq daha çox xarici davranışlarla bağlı olsa da, abırsızlıq daha dərin, mənəvi bir tərəfə malikdir.
Abırsız bir insan, öz hərəkətlərinin nəticələrini düşünmədən, başqalarının şərəf və ləyaqətinə zərbə vura biləcək hərəkətlər edə bilər. Onlar yalan danışmaqdan, aldatmaqdan, hətta başqalarına qarşı şiddət tətbiq etməkdən çəkinməzlər. Abırsızlıq, cəmiyyətdə qəbul edilmiş normaların və dəyərlərin pozulmasıdır.
"Abırsız adam" ifadəsi, belə bir şəxsiyyəti qeyri-rəsmi və birmənalı şəkildə ifadə edir. "Abırsızdan abırını saxla!" ata sözü isə, abırsız bir insanın təsirindən qorunmaq, onun pis təsirlərindən uzaq durmaq ehtiyacını vurğulayır. Bu, öz əxlaqını və şərəfini qorumağın vacibliyini bildirən bir xəbərdarlıqdır. Sözün əhatə etdiyi məna, yalnız qarşı tərəfin əxlaqsızlığını deyil, həm də özünü qorumaq üçün ehtiyatlı olmağı ifadə edir.
Qısacası, abırsızlıq, sadəcə utanmazlıq deyil, daha çox mənəviyyatın, əxlaqın və vicdanın olmaması deməkdir. Bu, başqalarına hörmətsizlik və cəmiyyətin əsas dəyərlərinə qarşı biganəlikdir.