Abırsızlıq, həyasızlıq və utanmazlığın ifadəsidir. Bu, həm fərdi, həm də sosial səviyyədə özünü göstərən, qəbul edilmiş əxlaq və davranış qaydalarına qarşı çıxan bir xüsusiyyətdir. Abırsızlıq, şərəf, ləyaqət və hörmət anlayışlarının olmaması və ya onlara məhəl qoymamaq kimi də təsvir edilə bilər.
Abırsız adamlarda öz hərəkətlərinin başqalarına mənfi təsirini nəzərə almama, başqalarının hisslərinə hörmətsizlik göstərmə və ya cəmiyyət tərəfindən qəbul edilən normalara riayət etməmə halları müşahidə olunur. Bu, açıq-aşkar həyasızlıqdan tutmuş, daha incə, gizli formada özünü göstərən hörmətsizliklərə qədər müxtəlif şəkildə ortaya çıxa bilər.
Məsələn, başqalarının şəxsi həyatına qarışmaq, yalan danışmaq, qeybət etmək, əxlaqsız davranışlar nümayiş etdirmək və ya digərlərinin hüquqlarını pozmaq abırsızlığın müxtəlif təzahür formalarıdır. Həmçinin, öz məsuliyyətini qəbul etməmək, vədlərini yerinə yetirməmək, aldatmaq da abırsızlığın əlamətlərindən sayıla bilər.
Verilən nümunə cümləsindəki "Tükəzbanı həyasızlıqda, abırsızlıqda ittiham edənlərin də sayı yavaş-yavaş azalırdı" ifadəsi, Tükəzbanın davranışlarının zamanla cəmiyyət tərəfindən qəbul edilməyə başlamasını, yaxud ittihamların əsassız olduğunu göstərə bilər. Bu, həm də cəmiyyətdəki əxlaq normalarının dəyişməsi və ya güclü şəxslərin təzyiqi nəticəsində baş verə biləcək bir hadisəni təsvir edir.
Nəticə olaraq, abırsızlıq sadəcə həyasızlıq və utanmazlıq deyil, əxlaqi dəyərlərin pozulması, başqalarına hörmətsizlik və cəmiyyət normalarını qəbul etməmək deməkdir. Bu anlayışın mürəkkəbliyi və çoxşaxəliliyi onu daha da maraqlı və tədqiqə layiq edir.