Adamyeyən sifəti, əsasən insan əti ilə qidalanan varlıqları təsvir etmək üçün işlədilir. Lüğətlərdə sadəcə "insan əti yeyən" kimi izah olunsa da, bu sözün arxasında daha çox məna və kontekst gizlənir. "Vəhşi" və "yamyam" kimi sinonimləri də olsa, adamyeyənlərin həyat tərzi və motivləri çox müxtəlif ola bilər.
Tarix boyu müxtəlif mədəniyyətlərdə aclıq, dini ayinlərin tərkib hissəsi kimi, ya da düşmənlərin cəsədləri ilə rəmzi olaraq qalib gəlməyi simvolizə etmək məqsədilə adamyeyilmə halları müşahidə olunub. Bu hadisələr, həmçinin, təbii fəlakətlər, müharibələr və ya epidemiyalar nəticəsində yaranan dəhşətli şəraitlərlə bağlı ola bilər. Beləliklə, "adamyeyən" sözü sadəcə bioloji bir hərəkəti deyil, həm də sosial, mədəni və tarixi bir konteksti əks etdirir.
Ədəbiyyatda və incəsənətdə isə "adamyeyən" obrazı tez-tez qorxu, vəhşilik, və ya dəliliklə əlaqələndirilir. Bu, həm də insan təbiətinin qaranlıq tərəflərini, güc və nəzarət arzusunu və ya başqa səbəblərdən yaranan təhrif olunmuş bir davranışı təsvir edə bilər. Misal üçün, şeirdəki "Mən ki, zalım, adamyeyən deyiləm" ifadəsi, şairin özünü günahsız və mərhəmətli təqdim etmək üçün, digər insanlara zərər verməyən bir şəxs olduğunu vurğulamaq üçün istifadə olunub.
Yekun olaraq, "adamyeyən" sözü sadəcə bir tərifə sığmayan, zəngin məna və kontekstə malik bir termindir. O, həm bioloji bir hərəkəti, həm də mürəkkəb sosial, mədəni və psixoloji amilləri əhatə edir.