Aforizm (yun. ἀφορισμός - aphorismos - “müəyyənləşdirmə”, “aydınlaşdırma”) dərin mənalı, qısa, lakin yaddaqalan və təsirli bir şəkildə ifadə olunan bir fikri, həqiqəti və ya həyati həqiqəti özündə əks etdirən sabit söz birləşməsi və ya qısa cümlədir. Aforizmlər, ümumiyyətlə, kəskin, paradoksal və ya ziddiyyətli ola bilər, oxucuyu düşünməyə və əsas mənanı özü üçün açmağa təşviq edir.
Aforizmlərin əsas xüsusiyyətlərindən biri də onların yığcamlığıdır. Çox az sözlə böyük bir mənanı ifadə etmək aforizmin əsas gücünü təşkil edir. Bu qısa ifadələr uzun müddət yaddaşda qalır və tez-tez sitat gətirilir. Onlar həm də öz məntiq və dərinliyi ilə seçilir. Aforizmin mənası səthi deyil, çox vaxt müxtəlif səviyyələrdə təfsir edilə bilər.
Aforizmlər ədəbiyyatda, fəlsəfədə, siyasətdə və həyatın digər sahələrində geniş istifadə olunur. Onlar müəllifin öz dünya görüşünü, həyat fəlsəfəsini qısa və yaddaqalan şəkildə ifadə etməsinə imkan verir. Mövzuları çox müxtəlif ola bilər: sevgi, ölüm, həyatın mənası, insan təbiəti, cəmiyyət və s. Nizami Gəncəvi, Ömər Xəyyam, Şekspir kimi böyük mütəfəkkirlərin əsərlərində aforizmlər xüsusi yer tutur və onların əsərlərinə dərinlik və sənətkarlıq qatır.
Aforizmin əsas fərqləndirici cəhəti onun müəyyən bir həqiqətin yığcam və təsirli ifadəsindədir. Bu, onu hikmətli sözlərdən, məsəldən və ya atalar sözündən fərqləndirir. Hərçənd bu janrlar arasında bəzi oxşarlıqlar mövcuddur, aforizm daha çox müəllifə məxsus olan orijinal bir düşüncənin ifadəsidir, halbuki atalar sözləri və məsəllər xalq yaradıcılığının məhsuludur.