Ağıl sözü Azərbaycan dilində əsasən heyvan saxlamaq üçün nəzərdə tutulmuş, sadə və əsasən açıq hava şəraitində yerləşən bir qurğunu bildirir. Lüğətlərdə verilən "mal-qara və qoyun saxlamaq üçün ətrafı tikan və ya ağac ilə hasarlanmış üstüaçıq yer" tərifi, ağılın əsas funksiyasını və quruluş xüsusiyyətlərini əks etdirir, lakin daha geniş mənaya malikdir.
Tarixən, ağıllar kənd təsərrüfatında əsas rol oynayıb. Mal-qaranın gecə vaxtı və ya pis hava şəraitində qorunması üçün inşa edilib. Ağılların ölçüsü və quruluşu saxlanılan heyvanların sayından və yerli iqlim şəraitindən asılı olaraq dəyişirdi. Materiallar baxımından isə əlverişli materiallardan, məsələn, ağac, tikanlı kollar, çitlər və ya daha möhkəm tikinti materiallarından istifadə edilirdi.
Ağılın quruluşunda yalnız hasar deyil, həmçinin heyvanlar üçün sığınacaq təmin edən bir dam örtüyü də ola bilərdi. Bu, xüsusilə yağışlı və soyuq iqlim zonalarında vacib idi. Həmçinin, ağılların içərisində su içmək üçün qablar və yem saxlamaq üçün yerlər də olurdu. Beləliklə, ağıl sadəcə bir hasarlanmış yer deyil, heyvanların rahat və təhlükəsiz saxlanılması üçün düşünülmüş bir quruluş idi.
Müasir dövrdə, sənaye üsulu ilə heyvandarlığın inkişafı ilə əlaqədar olaraq, ənənəvi ağılların əhəmiyyəti azalsa da, kiçik fermer təsərrüfatlarında və ya həyətyanı sahələrdə hələ də istifadə olunur. Ağıl sözü, özündə kənd həyatının sadəliyini, təbiətlə sıx əlaqəni və ənənəvi təsərrüfatçılıq üsullarını əks etdirir.