Ağzıyelli sifəti, əsasən danışıq üslubuna aid olaraq, yekə-yekə, yəni hər sözü ağır-ağır, qətiyyətlə və təkəbbürlə, özünəinamlı və hətta təcavüzkar şəkildə danışan şəxsi xarakterizə edir. Bu, sadəcə səsin tonu və nitq sürətinin yavaşlığı ilə deyil, həm də sözlərin seçimi və ümumi ifadə tərzi ilə özünü göstərir. Ağzıyelli adam sanki hər kəlmənin arxasında gizli bir təhdid, güc nümayişi və ya təzyiq hiss etdirir.
Lüğətdə verilən "hərbə-zorba ilə, hədə-qorxu ilə danışan" ifadəsi ağzıyelliliyin mahiyyətini daha da dəqiqləşdirir. Bu, sadəcə özünü önə çəkmək istəyi deyil, həm də qarşı tərəfi qüvvə nümayişi ilə sındırmaq, itaət etdirmək məqsədi daşıyır. Sözləri sanki silah kimi işlədir, qarşı tərəfdə qorxu və təşviş yaradır.
Misal olaraq verilən "Polis, jandarm və ağzıyelli mürtəcelərin zülmü xeyli azalmış" cümləsi, ağzıyelliliyin tez-tez özbaşınalıq, zülm və haqsızlıqla əlaqələndirildiyini göstərir. Belə insanlar öz qüvvələrindən və vəzifələrindən sui-istifadə edərək, başqalarını qorxutmaqla və təhdidlərlə öz iradələrini qəbul etdirməyə çalışırlar.
Qısacası, ağzıyellilik sadəcə danışma üslubu deyil, özünəinamın həddən artıq olduğu, hətta aqressiv və təcavüzkar bir davranış formasıdır. Bu, qarşı tərəfdə deyil, özünə güvənən, özünü üstün tutduğunu sərgiləyən bir şəxsin xarakteristikasıdır.