Ala-dəymiş sifəti, əsasən meyvələr üçün işlədilən bir termindir və "yarımkal", "yarımdəymiş" mənalarını verir. Lüğətlərdə qısa şəkildə izah olunsa da, bu sözün arxasında daha zəngin bir məna dünyası gizlənir.
Ala-dəymiş meyvə, tam olaraq yetişməmiş, lakin artıq tam yaşıl və xam olmadığını göstərən bir görünüşə malikdir. Rəngi əsasən yaşıl olsa da, yetişmənin əlamətlərini, məsələn, qızarıqlıq və ya sarımtıl ləkələrini özündə əks etdirir. Bu, həm də dadına təsir göstərir; tam yetişmiş bir meyvənin şirinliyinə sahib olmasa da, turşuluğu da tam kəskin deyildir, bir növ orta yoldadır.
Sözün "ala" hissəsi, rənglərin qarışığını, bərabərsizliyi ifadə edir. "Dəymiş" isə yetişmə prosesinin başladığını, meyvənin artıq inkişaf etdiyini bildirir. Beləliklə, ala-dəymiş sözü, meyvənin tam yetişməmiş, amma artıq xam olmadığı, bir növ keçid mərhələsində olduğunu dəqiq şəkildə ifadə edir.
Maraqlı bir tərəfi də odur ki, ala-dəymiş meyvələr hər zaman yeyilməyə yararlı olmaya bilər. Bəzi hallarda tam yetişməmiş olması səbəbindən turş və ya acı ola bilər, digər hallarda isə tərkibində hələ yetərli şəkər yığılmadığı üçün dadı tam qane edici olmaya bilər. Yəni, ala-dəymiş sözü, meyvənin keyfiyyətini tamamilə müəyyənləşdirmir, sadəcə olaraq yetişmə dərəcəsini göstərir.