Allaflıq (köhnə Azərbaycan dilində): Bu termin, "allaf" peşəsinə işarə edir. Lakin sadəcə "allaf peşəsi" ifadəsi onun əhatə dairəsini tam əks etdirmir. Daha dəqiq və geniş şəkildə izah etmək üçün tarixi kontekstin nəzərə alınması vacibdir.
Orta əsrlər Azərbaycanında "allaf" xüsusi bir sənətkarlıq sahəsi ilə məşğul olan şəxsi ifadə edirdi. Bu sənətkarlar, əsasən, paltar və digər toxuculuq məmulatlarının bəzədilməsində istifadə olunan müxtəlif növ ipək, qızıl və gümüş saplarla işləmə, tikmə və naxış vurmaqla məşğul olurdular. Onların əl işləri yüksək ustalıq tələb edirdi və həmin dövrdə yüksək qiymətləndirilirdi.
Beləliklə, "allaflıq" sadəcə bir peşə adı deyil, həm də incəsənət və sənətkarlığın, xüsusi bacarıq və ustalığın təcəssümüdür. Allaflıq, toxuculuq sənətinin ən nəfis və zərif sahələrindən birini təmsil edirdi və allaflar öz əsərləri ilə həmin dövrün mədəniyyət və estetik zövqünü əks etdirirdilər. Onların işləri saraylarda, varlı ailələrin evlərində və dini məkanlarda bəzək əşyası kimi istifadə olunurdu.
Maraqlı bir məqam odur ki, "allaf" sözünün etimologiyası və mənşəyi hələ də tam aydın deyil və tədqiqatçıların müxtəlif fikirləri mövcuddur. Lakin bu sözün orta əsr mənbələrində geniş istifadəsi onun həmin dövrdə geniş yayılmış bir peşə olduğunu göstərir.
Yekun olaraq, "allaflıq" köhnə Azərbaycan dilində yüksək ustalıq tələb edən, zəriflik və dəqiqliklə xarakterizə olunan bir sənətkarlıq peşəsini və incəsənət növünü ifadə edir və Azərbaycanın zəngin tarixi və mədəni irsi ilə sıx bağlıdır.